κηρύττω

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kɛː.rýt.tɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ke̝ˈryt.to/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ciˈryt.to/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ciˈryt.to/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ciˈri.to/

Verb

κηρύττω • (kērúttō)

Attic form of κηρῠ́σσω (kērússō)

Inflection

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κηρύττω	κηρύττεις	κηρύττει	κηρύττετον	κηρύττετον	κηρύττομεν	κηρύττετε	κηρύττουσῐ(ν)
	subjunctive	κηρύττω	κηρύττῃς	κηρύττῃ	κηρύττητον	κηρύττητον	κηρύττωμεν	κηρύττητε	κηρύττωσῐ(ν)
	optative	κηρύττοιμῐ	κηρύττοις	κηρύττοι	κηρύττοιτον	κηρυττοίτην	κηρύττοιμεν	κηρύττοιτε	κηρύττοιεν
	imperative		κήρυττε	κηρυττέτω	κηρύττετον	κηρυττέτων		κηρύττετε	κηρυττόντων
middle/ passive	indicative	κηρύττομαι	κηρύττῃ, κηρύττει	κηρύττεται	κηρύττεσθον	κηρύττεσθον	κηρυττόμεθᾰ	κηρύττεσθε	κηρύττονται
	subjunctive	κηρύττωμαι	κηρύττῃ	κηρύττηται	κηρύττησθον	κηρύττησθον	κηρυττώμεθᾰ	κηρύττησθε	κηρύττωνται
	optative	κηρυττοίμην	κηρύττοιο	κηρύττοιτο	κηρύττοισθον	κηρυττοίσθην	κηρυττοίμεθᾰ	κηρύττοισθε	κηρύττοιντο
	imperative		κηρύττου	κηρυττέσθω	κηρύττεσθον	κηρυττέσθων		κηρύττεσθε	κηρυττέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κηρύττειν				κηρύττεσθαι
participle	m	κηρύττων				κηρυττόμενος
	f	κηρύττουσᾰ				κηρυττομένη
	n	κηρῦττον				κηρυττόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐκήρυττον, ἐκηρυττόμην (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκήρυττον	ἐκήρυττες	ἐκήρυττε(ν)	ἐκηρύττετον	ἐκηρυττέτην	ἐκηρύττομεν	ἐκηρύττετε	ἐκήρυττον
middle/ passive	indicative	ἐκηρυττόμην	ἐκηρύττου	ἐκηρύττετο	ἐκηρύττεσθον	ἐκηρυττέσθην	ἐκηρυττόμεθᾰ	ἐκηρύττεσθε	ἐκηρύττοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

For the rest of the paradigm, see κηρύσσω.

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /ciˈɾi.to/
Hyphenation: κη‧ρύτ‧τω

Verb

κηρύττω • (kirýtto) (past κήρυξα, passive κηρύττομαι, p‑past κυρήχθηκα, ppp κυρηγμένος)

(formal) alternative form of κηρύσσω (kirýsso)

Conjugation

κηρύττω κηρύττομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	κηρύττω (κηρύσσω →)	κηρύξω	κηρύττομαι	κηρυχθώ
2 sg	κηρύττεις	κηρύξεις	κηρύττεσαι	κηρυχθείς
3 sg	κηρύττει	κηρύξει	κηρύττεται	κηρυχθεί

1 pl	κηρύττουμε, [‑ομε]	κηρύξουμε, [‑ομε]	κηρυσσόμαστε	κηρυχθούμε
2 pl	κηρύττετε	κηρύξετε	κηρύττεστε, κηρυσσόσαστε	κηρυχθείτε
3 pl	κηρύττουν(ε)	κηρύξουν(ε)	κηρύττονται	κηρυχθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	κήρυττα	κήρυξα	κηρυσσόμουν(α)	κηρύχθηκα
2 sg	κήρυττες	κήρυξες	κηρυσσόσουν(α)	κηρύχθηκες
3 sg	κήρυττε	κήρυξε	κηρυσσόταν(ε)	κηρύχθηκε

1 pl	κηρύτταμε	κηρύξαμε	κηρυσσόμασταν, (‑όμαστε)	κηρυχθήκαμε
2 pl	κηρύττατε	κηρύξατε	κηρυσσόσασταν, (‑όσαστε)	κηρυχθήκατε
3 pl	κήρυτταν, κηρύτταν(ε)	κήρυξαν, κηρύξαν(ε)	κηρύττονταν, (κηρυσσόντουσαν)	κηρύχθηκαν, κηρυχθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα κηρύττω ➤	θα κηρύξω ➤	θα κηρύττομαι ➤	θα κηρυχθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα κηρύττεις, …	θα κηρύξεις, …	θα κηρύττεσαι, …	θα κηρυχθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … κηρύξει έχω, έχεις, … κηρυγμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … κηρυχθεί είμαι, είσαι, … κηρυγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … κηρύξει είχα, είχες, … κηρυγμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … κηρυχθεί ήμουν, ήσουν, … κηρυγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … κηρύξει θα έχω, θα έχεις, … κηρυγμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … κηρυχθεί θα είμαι, θα είσαι, … κηρυγμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	κήρυττε	κήρυξε	—	κηρύξου
2 pl	κηρύττετε	κηρύξτε	κηρύττεστε	κηρυχθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	κηρύττοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας κηρύξει ➤		κηρυγμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	κηρύξει		κηρυχθεί


Notes Appendix:Greek verbs	• Common forms with κηρύσσω (kirýsso) alternating the doulbe -σσ- with the ancient Attic -ττ-. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.