καινοτομία

Greek

Etymology

Learnedly, from Koine Greek καινοτομία (“novelty, strangeness”) (the ancient sense: "invention").[1] By surface analysis, καινο- +‎ -τομία from καινός (kainós, “new”) and τομή (tomḗ, “intersection”), τέμνω (témnō, “cut”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ce.no.toˈmi.a/
  • Hyphenation: και‧νο‧το‧μί‧α

Noun

καινοτομία • (kainotomía) f (plural καινοτομίες)

  1. innovation, novelty

Declension
declension of καινοτομία
case     \     number singular plural
nominative καινοτομία • καινοτομίες •
genitive καινοτομίας • καινοτομιών •
accusative καινοτομία • καινοτομίες •
vocative καινοτομία • καινοτομίες •
  • καινοτόμος m (kainotómos, noun)
  • καινοτομώ (kainotomó, verb)

See also

References
  1. καινοτομία - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.