ιατρός

See also: ἰατρός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἰατρός (iatrós, “doctor”). [1]

Pronunciation
  • IPA(key): /i.aˈtɾos/
  • Hyphenation: ι‧α‧τρός

Noun

ιατρός • (iatrós) m or f (plural ιατροί)

  1. (formal) Alternative form of γιατρός (giatrós)

Declension
declension of ιατρός
case     \     number singular plural
nominative ιατρός • ιατροί •
genitive ιατρού • ιατρών •
accusative ιατρό • ιατρούς •
vocative ιατρέ • ιατροί •
  • αστίατρος m (astíatros, “municipal doctor”)
  • ιατρεία f (iatreía, “cure”)
  • ιατρείο n (iatreío, “clinic, doctor's surgery”)
  • ιατρεύω (iatrévo, “to cure, to heal”)
  • ιατρικά (iatriká, “medically”, adverb)
  • ιατρική f (iatrikí, “medicine”, field of study)
  • ιατρικό n (iatrikó, “medication”)
  • ιατρικός (iatrikós, “medical”, adjective)
  • ιατρικώς (iatrikós, “medically”, adverb)
  • ιατρογενής (iatrogenís, “iatrogenic”, adjective)
  • ιατροδικαστή f (iatrodikastí, “forensic science”)
  • ιατροδικαστής m or f (iatrodikastís, “forensic scientist”)
  • ιατροδικαστική f (iatrodikastikí, “forensic pathology”)
  • ιατροδικαστικός (iatrodikastikós, “forensic”, adjective)
  • ιατροδικαστίνα f (iatrodikastína, “forensic scientist”)
  • ιατροδικάστρια f (iatrodikástria, “forensic scientist”)
  • ιατρόσημο n (iatrósimo, “caduceus symbol”)
  • ιατροσόφιο n (iatrosófio)
  • ιατροσυμβούλιο n (iatrosymvoúlio, “medical board”)
  • ιατροσύνεδρος m (iatrosýnedros)
  • ιατροφαρμακευτικός (iatrofarmakeftikós, adjective)
  • ιατροφιλόσοφος m (iatrofilósofos, “medicine philosopher”, obsolete)
  • -ίατρος (-íatros, suffix)
  • ιατρο- (iatro-, prefix)
  • and see: γιατρός m (giatrós, “doctor”, informal)

References
  1. ιατρός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.