δραστικός

Ancient Greek

Etymology

From δρᾶσῐς (drâsis, “strength, efficacy”), from δράω (dráō, “I do”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /draːs.ti.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /dras.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðras.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðras.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðras.tiˈkos/

Adjective

δρᾱστῐκός • (drāstikós) m (feminine δρᾱστῐκή, neuter δρᾱστῐκόν); first/second declension

efficient
1. active
2. (medicine) drastic

Inflection

First and second declension of δρᾱστῐκός; δρᾱστῐκή; δρᾱστῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δρᾱστῐκός drāstikós	δρᾱστῐκή drāstikḗ	δρᾱστῐκόν drāstikón	δρᾱστῐκώ drāstikṓ	δρᾱστῐκᾱ́ drāstikā́	δρᾱστῐκώ drāstikṓ	δρᾱστῐκοί drāstikoí	δρᾱστῐκαί drāstikaí	δρᾱστῐκᾰ́ drāstiká
Genitive	δρᾱστῐκοῦ drāstikoû	δρᾱστῐκῆς drāstikês	δρᾱστῐκοῦ drāstikoû	δρᾱστῐκοῖν drāstikoîn	δρᾱστῐκαῖν drāstikaîn	δρᾱστῐκοῖν drāstikoîn	δρᾱστῐκῶν drāstikôn	δρᾱστῐκῶν drāstikôn	δρᾱστῐκῶν drāstikôn
Dative	δρᾱστῐκῷ drāstikôi	δρᾱστῐκῇ drāstikêi	δρᾱστῐκῷ drāstikôi	δρᾱστῐκοῖν drāstikoîn	δρᾱστῐκαῖν drāstikaîn	δρᾱστῐκοῖν drāstikoîn	δρᾱστῐκοῖς drāstikoîs	δρᾱστῐκαῖς drāstikaîs	δρᾱστῐκοῖς drāstikoîs
Accusative	δρᾱστῐκόν drāstikón	δρᾱστῐκήν drāstikḗn	δρᾱστῐκόν drāstikón	δρᾱστῐκώ drāstikṓ	δρᾱστῐκᾱ́ drāstikā́	δρᾱστῐκώ drāstikṓ	δρᾱστῐκούς drāstikoús	δρᾱστῐκᾱ́ς drāstikā́s	δρᾱστῐκᾰ́ drāstiká
Vocative	δρᾱστῐκέ drāstiké	δρᾱστῐκή drāstikḗ	δρᾱστῐκόν drāstikón	δρᾱστῐκώ drāstikṓ	δρᾱστῐκᾱ́ drāstikā́	δρᾱστῐκώ drāstikṓ	δρᾱστῐκοί drāstikoí	δρᾱστῐκαί drāstikaí	δρᾱστῐκᾰ́ drāstiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	δρᾱστῐκῶς drāstikôs			δρᾱστῐκώτερος drāstikṓteros			δρᾱστῐκώτᾰτος drāstikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

“δραστικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
δραστικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
δραστικός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)

Greek

Adjective

δραστικός • (drastikós) m

effective, efficacious, potent
δραστικό συστατικό ― drastikó systatikó ― active ingredient
(medicine) drastic

Declension

Declension of δραστικός

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	δραστικός •	δραστική •	δραστικό •	δραστικοί •	δραστικές •	δραστικά •
genitive	δραστικού •	δραστικής •	δραστικού •	δραστικών •	δραστικών •	δραστικών •
accusative	δραστικό •	δραστική •	δραστικό •	δραστικούς •	δραστικές •	δραστικά •
vocative	δραστικέ •	δραστική •	δραστικό •	δραστικοί •	δραστικές •	δραστικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο δραστικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο δραστικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	δραστικότερος •	δραστικότερη •	δραστικότερο •	δραστικότεροι •	δραστικότερες •	δραστικότερα •
genitive	δραστικότερου •	δραστικότερης •	δραστικότερου •	δραστικότερων •	δραστικότερων •	δραστικότερων •
accusative	δραστικότερο •	δραστικότερη •	δραστικότερο •	δραστικότερους •	δραστικότερες •	δραστικότερα •
vocative	δραστικότερε •	δραστικότερη •	δραστικότερο •	δραστικότεροι •	δραστικότερες •	δραστικότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο δραστικότερος", etc)

Related terms

see: δρω (dro, “to take action”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.