διαλυτικός

Ancient Greek

Etymology

δῐᾰλῡ́ω (dialū́ō, “loose one from another, part asunder”) +‎ -τῐκός (-tikós)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.a.ly.ti.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.a.ly.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.a.ly.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.a.ly.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.a.li.tiˈkos/

Adjective

δῐᾰλῠτῐκός • (dialutikós) m (feminine δῐᾰλῠτῐκή, neuter δῐᾰλῠτῐκόν); first/second declension

able to sever
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, The Statesman 281a
1. destructive
  - 360 BCE, Plato, Timaeus 60b
  - 110 BCE – 35 BCE, Philodemus, D. 3.9
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Topics 153b32
(medicine) relaxing
- 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, Aphorisms 3.5
embodying a settlement or compromise

Declension

First and second declension of δῐᾰλῠτῐκός; δῐᾰλῠτῐκή; δῐᾰλῠτῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δῐᾰλῠτῐκός dialutikós	δῐᾰλῠτῐκή dialutikḗ	δῐᾰλῠτῐκόν dialutikón	δῐᾰλῠτῐκώ dialutikṓ	δῐᾰλῠτῐκᾱ́ dialutikā́	δῐᾰλῠτῐκώ dialutikṓ	δῐᾰλῠτῐκοί dialutikoí	δῐᾰλῠτῐκαί dialutikaí	δῐᾰλῠτῐκᾰ́ dialutiká
Genitive	δῐᾰλῠτῐκοῦ dialutikoû	δῐᾰλῠτῐκῆς dialutikês	δῐᾰλῠτῐκοῦ dialutikoû	δῐᾰλῠτῐκοῖν dialutikoîn	δῐᾰλῠτῐκαῖν dialutikaîn	δῐᾰλῠτῐκοῖν dialutikoîn	δῐᾰλῠτῐκῶν dialutikôn	δῐᾰλῠτῐκῶν dialutikôn	δῐᾰλῠτῐκῶν dialutikôn
Dative	δῐᾰλῠτῐκῷ dialutikôi	δῐᾰλῠτῐκῇ dialutikêi	δῐᾰλῠτῐκῷ dialutikôi	δῐᾰλῠτῐκοῖν dialutikoîn	δῐᾰλῠτῐκαῖν dialutikaîn	δῐᾰλῠτῐκοῖν dialutikoîn	δῐᾰλῠτῐκοῖς dialutikoîs	δῐᾰλῠτῐκαῖς dialutikaîs	δῐᾰλῠτῐκοῖς dialutikoîs
Accusative	δῐᾰλῠτῐκόν dialutikón	δῐᾰλῠτῐκήν dialutikḗn	δῐᾰλῠτῐκόν dialutikón	δῐᾰλῠτῐκώ dialutikṓ	δῐᾰλῠτῐκᾱ́ dialutikā́	δῐᾰλῠτῐκώ dialutikṓ	δῐᾰλῠτῐκούς dialutikoús	δῐᾰλῠτῐκᾱ́ς dialutikā́s	δῐᾰλῠτῐκᾰ́ dialutiká
Vocative	δῐᾰλῠτῐκέ dialutiké	δῐᾰλῠτῐκή dialutikḗ	δῐᾰλῠτῐκόν dialutikón	δῐᾰλῠτῐκώ dialutikṓ	δῐᾰλῠτῐκᾱ́ dialutikā́	δῐᾰλῠτῐκώ dialutikṓ	δῐᾰλῠτῐκοί dialutikoí	δῐᾰλῠτῐκαί dialutikaí	δῐᾰλῠτῐκᾰ́ dialutiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	δῐᾰλῠτῐκῶς dialutikôs			δῐᾰλῠτῐκώτερος dialutikṓteros			δῐᾰλῠτῐκώτᾰτος dialutikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Antonyms

(antonym(s) of “destructive”): γεννητικός (gennētikós)

Descendants

English: dialytic
Greek: διαλυτικός (dialytikós)
Latin: dialyticus

Greek

Etymology

From the Ancient Greek δῐᾰλῠτῐκός (dialutikós).

Adjective

διαλυτικός • (dialytikós) m (feminine διαλυτική, neuter διαλυτικό)

Declension

Declension of διαλυτικός

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διαλυτικός •	διαλυτική •	διαλυτικό •	διαλυτικοί •	διαλυτικές •	διαλυτικά •
genitive	διαλυτικού •	διαλυτικής •	διαλυτικού •	διαλυτικών •	διαλυτικών •	διαλυτικών •
accusative	διαλυτικό •	διαλυτική •	διαλυτικό •	διαλυτικούς •	διαλυτικές •	διαλυτικά •
vocative	διαλυτικέ •	διαλυτική •	διαλυτικό •	διαλυτικοί •	διαλυτικές •	διαλυτικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο διαλυτικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο διαλυτικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διαλυτικότερος •	διαλυτικότερη •	διαλυτικότερο •	διαλυτικότεροι •	διαλυτικότερες •	διαλυτικότερα •
genitive	διαλυτικότερου •	διαλυτικότερης •	διαλυτικότερου •	διαλυτικότερων •	διαλυτικότερων •	διαλυτικότερων •
accusative	διαλυτικότερο •	διαλυτικότερη •	διαλυτικότερο •	διαλυτικότερους •	διαλυτικότερες •	διαλυτικότερα •
vocative	διαλυτικότερε •	διαλυτικότερη •	διαλυτικότερο •	διαλυτικότεροι •	διαλυτικότερες •	διαλυτικότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο διαλυτικότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
Absolute superlative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διαλυτικότατος •	διαλυτικότατη •	διαλυτικότατο •	διαλυτικότατοι •	διαλυτικότατες •	διαλυτικότατα •
genitive	διαλυτικότατου •	διαλυτικότατης •	διαλυτικότατου •	διαλυτικότατων •	διαλυτικότατων •	διαλυτικότατων •
accusative	διαλυτικότατο •	διαλυτικότατη •	διαλυτικότατο •	διαλυτικότατους •	διαλυτικότατες •	διαλυτικότατα •
vocative	διαλυτικότατε •	διαλυτικότατη •	διαλυτικότατο •	διαλυτικότατοι •	διαλυτικότατες •	διαλυτικότατα •

Derived terms

διαλυτικά (dialytiká)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

διαλυτικός

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Antonyms

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

Adjective

Declension

Derived terms