δεινός
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Indo-European *dweynós, from *dwey- (“fear”); equivalent to δει- (dei-), the root of δείδω (deídō), + -νος (-nos). Compare δέος (déos). Cognate with Latin dirus, Old Armenian երկն (erkn).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /deː.nós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /diˈnos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ðiˈnos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ðiˈnos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ðiˈnos/
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | δεινός deinós |
δεινή deinḗ |
δεινόν deinón |
δεινώ deinṓ |
δεινᾱ́ deinā́ |
δεινώ deinṓ |
δεινοί deinoí |
δειναί deinaí |
δεινᾰ́ deiná | |||||
| Genitive | δεινοῦ deinoû |
δεινῆς deinês |
δεινοῦ deinoû |
δεινοῖν deinoîn |
δειναῖν deinaîn |
δεινοῖν deinoîn |
δεινῶν deinôn |
δεινῶν deinôn |
δεινῶν deinôn | |||||
| Dative | δεινῷ deinôi |
δεινῇ deinêi |
δεινῷ deinôi |
δεινοῖν deinoîn |
δειναῖν deinaîn |
δεινοῖν deinoîn |
δεινοῖς deinoîs |
δειναῖς deinaîs |
δεινοῖς deinoîs | |||||
| Accusative | δεινόν deinón |
δεινήν deinḗn |
δεινόν deinón |
δεινώ deinṓ |
δεινᾱ́ deinā́ |
δεινώ deinṓ |
δεινούς deinoús |
δεινᾱ́ς deinā́s |
δεινᾰ́ deiná | |||||
| Vocative | δεινέ deiné |
δεινή deinḗ |
δεινόν deinón |
δεινώ deinṓ |
δεινᾱ́ deinā́ |
δεινώ deinṓ |
δεινοί deinoí |
δειναί deinaí |
δεινᾰ́ deiná | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| δεινῶς deinôs |
δεινότερος deinóteros |
δεινότᾰτος deinótatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | δεινός deinós |
δεινή deinḗ |
δεινόν deinón |
δεινώ deinṓ |
δεινᾱ́ deinā́ |
δεινώ deinṓ |
δεινοί deinoí |
δειναί deinaí |
δεινᾰ́ deiná | |||||
| Genitive | δεινοῦ / δεινοῖο / δεινόο deinoû / deinoîo / deinóo |
δεινῆς deinês |
δεινοῦ / δεινοῖο / δεινόο deinoû / deinoîo / deinóo |
δεινοῖῐν deinoîin |
δειναῖν / δειναῖῐν / δεινῇῐν deinaî(i)n / deinêiin |
δεινοῖῐν deinoîin |
δεινῶν deinôn |
δεινᾱ́ων / δεινέ͜ων / δεινῶν deinā́ōn / deiné͜ōn / deinôn |
δεινῶν deinôn | |||||
| Dative | δεινῷ deinôi |
δεινῇ deinêi |
δεινῷ deinôi |
δεινοῖῐν deinoîin |
δειναῖν / δειναῖῐν / δεινῇῐν deinaî(i)n / deinêiin |
δεινοῖῐν deinoîin |
δεινοῖσῐ / δεινοῖσῐν / δεινοῖς deinoîsi(n) / deinoîs |
δεινῇσῐ / δεινῇσῐν / δεινῇς / δειναῖς deinêisi(n) / deinêis / deinaîs |
δεινοῖσῐ / δεινοῖσῐν / δεινοῖς deinoîsi(n) / deinoîs | |||||
| Accusative | δεινόν deinón |
δεινήν deinḗn |
δεινόν deinón |
δεινώ deinṓ |
δεινᾱ́ deinā́ |
δεινώ deinṓ |
δεινούς deinoús |
δεινᾱ́ς deinā́s |
δεινᾰ́ deiná | |||||
| Vocative | δεινέ deiné |
δεινή deinḗ |
δεινόν deinón |
δεινώ deinṓ |
δεινᾱ́ deinā́ |
δεινώ deinṓ |
δεινοί deinoí |
δειναί deinaí |
δεινᾰ́ deiná | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| δεινῶς deinôs |
δεινότερος deinóteros |
δεινότᾰτος deinótatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Derived terms
- Δείναρχος (Deínarkhos)
- Δεινοκράτης (Deinokrátēs)
- Δεινόλοχος (Deinólokhos)
- Δεινομένης (Deinoménēs)
- Δεινοσθένης (Deinosthénēs)
- Δεινόστρατος (Deinóstratos)
Descendants
- English: dinosaur
Further reading
- “δεινός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “δεινός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “δεινός”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- δεινός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- δεινός in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- δεινός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
- “δεινός”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- able idem, page 2.
- acute idem, page 10.
- adroit idem, page 13.
- alarming idem, page 22.
- amazing idem, page 26.
- anomalous idem, page 31.
- appalling idem, page 34.
- artful idem, page 42.
- astonishing idem, page 48.
- atrocious idem, page 49.
- awful idem, page 56.
- capable idem, page 111.
- clever idem, page 137.
- cruel idem, page 187.
- curious idem, page 190.
- dangerous idem, page 194.
- deplorable idem, page 212.
- devilish idem, page 220.
- dexterous idem, page 221.
- dire idem, page 226.
- disquieting idem, page 238.
- dreadful idem, page 251.
- exciting idem, page 289.
- expert idem, page 294.
- fell idem, page 314.
- fiendish idem, page 318.
- fierce idem, page 318.
- flagrant idem, page 325.
- forbidding idem, page 335.
- formidable idem, page 339.
- frightful idem, page 345.
- ghastly idem, page 358.
- good idem, page 366.
- grave idem, page 371.
- grievous idem, page 373.
- grim idem, page 373.
- grisly idem, page 374.
- hard idem, page 385.
- hazardous idem, page 389.
- heavy idem, page 393.
- heinous idem, page 395.
- horrible idem, page 406.
- inexplicable idem, page 436.
- infernal idem, page 437.
- knowing idem, page 471.
- lamentable idem, page 474.
- lurid idem, page 505.
- marvellous idem, page 516.
- minatory idem, page 529.
- monstrous idem, page 539.
- mortal idem, page 541.
- ominous idem, page 572.
- outrageous idem, page 583.
- penetrating idem, page 603.
- perilous idem, page 607.
- portentous idem, page 627.
- professional idem, page 653.
- proficient idem, page 653.
- redoubtable idem, page 684.
- remarkable idem, page 692.
- revolting idem, page 711.
- risky idem, page 717.
- ruinous idem, page 725.
- savage idem, page 735.
- sensational idem, page 752.
- serious idem, page 754.
- severe idem, page 759.
- shocking idem, page 767.
- singular idem, page 779.
- sinister idem, page 779.
- skilful idem, page 780.
- startling idem, page 812.
- stirring idem, page 818.
- strange idem, page 823.
- surprising idem, page 844.
- terrible idem, page 863.
- threatening idem, page 869.
- thrilling idem, page 870.
- tremendous idem, page 893.
- uncommon idem, page 910.
- unearthly idem, page 916.
- unexampled idem, page 917.
- unsafe idem, page 930.
- unusual idem, page 935.
- venturesome idem, page 948.
- violent idem, page 953.
- wild idem, page 979.
- wonderful idem, page 987.
- Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN
Greek
Etymology
From Ancient Greek δεινός (deinós).
Pronunciation
- IPA(key): /ðiˈnos/
- Hyphenation: δει‧νός
Declension
Declension of δεινός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | δεινός • | δεινή • | δεινό • | δεινοί • | δεινές • | δεινά • |
| genitive | δεινού • | δεινής • | δεινού • | δεινών • | δεινών • | δεινών • |
| accusative | δεινό • | δεινή • | δεινό • | δεινούς • | δεινές • | δεινά • |
| vocative | δεινέ • | δεινή • | δεινό • | δεινοί • | δεινές • | δεινά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο δεινός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο δεινός, etc.) | |||||
Degrees of comparison by suffixation
| comparative | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | δεινότερος • | δεινότερη • | δεινότερο • | δεινότεροι • | δεινότερες • | δεινότερα • |
| genitive | δεινότερου • | δεινότερης • | δεινότερου • | δεινότερων • | δεινότερων • | δεινότερων • |
| accusative | δεινότερο • | δεινότερη • | δεινότερο • | δεινότερους • | δεινότερες • | δεινότερα • |
| vocative | δεινότερε • | δεινότερη • | δεινότερο • | δεινότεροι • | δεινότερες • | δεινότερα • |
| derivations | relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο δεινότερος", etc) | |||||
| Absolute superlative | singular | plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | δεινότατος • | δεινότατη • | δεινότατο • | δεινότατοι • | δεινότατες • | δεινότατα • |
| genitive | δεινότατου • | δεινότατης • | δεινότατου • | δεινότατων • | δεινότατων • | δεινότατων • |
| accusative | δεινότατο • | δεινότατη • | δεινότατο • | δεινότατους • | δεινότατες • | δεινότατα • |
| vocative | δεινότατε • | δεινότατη • | δεινότατο • | δεινότατοι • | δεινότατες • | δεινότατα • |
Related terms
- δεινά (deiná)
- δεινότητα (deinótita)
- επιδεινώνω (epideinóno)
- επιδείνωση (epideínosi)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.