γλιτώνω

See also: γλυτώνω

Greek

Etymology

From Byzantine Greek γλυτώνω (glutṓnō) with simplification of ⟨υ⟩ to ⟨ι⟩, from the Ancient Greek ἐκλυτώνω (eklutṓnō), from ἔκλυτος (éklutos, “loose, unrestrained”).[1] The popular simplification of the etymological spelling γλυτώνω (glytóno) may be considered[2] as a mistake.

Pronunciation

IPA^(key): /ɣliˈtono/
Hyphenation: γλι‧τώ‧νω

Verb

γλιτώνω • (glitóno) (past γλίτωσα, passive —)

(intransitive) to get away from, avoid (danger or peril)
Η γυναίκα γλίτωσε από τον άντρα της που την έδερνε.
I gynaíka glítose apó ton ántra tis pou tin éderne.
The woman got away from her husband who beat her.
(intransitive) to survive
Κανείς δε γλίτωσε από το δυστύχημα.
Kaneís de glítose apó to dystýchima.
Nobody survived the accident.
(transitive) to save (money or time)
Άμα πας έτσι, θα γλιτώσεις χρόνο.
Áma pas étsi, tha glitóseis chróno.
If you go that way, you'll save time.
(transitive) to save (from danger or peril)
Τη γλίτωσε από τη θάλασσα
Ti glítose apó ti thálassa
He saved her from the sea.

Conjugation

γλιτώνω (active forms only plus passive perfect participle)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	γλιτώνω (γλυτώνω →)	γλιτώσω
2 sg	γλιτώνεις	γλιτώσεις
3 sg	γλιτώνει	γλιτώσει

1 pl	γλιτώνουμε, [‑ομε]	γλιτώσουμε, [‑ομε]
2 pl	γλιτώνετε	γλιτώσετε
3 pl	γλιτώνουν(ε)	γλιτώσουν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	γλίτωνα	γλίτωσα
2 sg	γλίτωνες	γλίτωσες
3 sg	γλίτωνε	γλίτωσε

1 pl	γλιτώναμε	γλιτώσαμε
2 pl	γλιτώνατε	γλιτώσατε
3 pl	γλίτωναν, γλιτώναν(ε)	γλίτωσαν, γλιτώσαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα γλιτώνω ➤	θα γλιτώσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα γλιτώνεις, …	θα γλιτώσεις, …

	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … γλιτώσει έχω, έχεις, … γλιτωμένο, ‑η, ‑ο ➤	είμαι, είσαι, … γλιτωμένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice)
Past perfect ➤	είχα, είχες, … γλιτώσει είχα, είχες, … γλιτωμένο, ‑η, ‑ο	ήμουν, ήσουν, … γλιτωμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … γλιτώσει θα έχω, θα έχεις, … γλιτωμένο, ‑η, ‑ο	θα είμαι, θα είσαι, … γλιτωμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	γλίτωνε	γλίτωσε
2 pl	γλιτώνετε	γλιτώστε

Other forms
Active present participle ➤	γλιτώνοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας γλιτώσει ➤
Passive perfect participle ➤	γλιτωμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form ➤	γλιτώσει


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

(get away from, avoid): απαλλάσσομαι (apallássomai)
(survive): επιζώ (epizó)
(save): σώζω (sózo)

References

γλιτώνω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
γλυτώνω - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] γλιτώνω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

[2] γλυτώνω - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre