αφέντης

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek ἀφέντης (aphéntēs), from Ancient Greek αὐθέντης (authéntēs, “ruler”).

Noun

αφέντης • (aféntis) m (plural αφέντες or αφεντάδες, feminine αφέντρα)

master, boss
ruler, prince

Declension

declension of αφέντης

case \ number	singular	plural
nominative	αφέντης •	αφέντες •, αφεντάδες •
genitive	αφέντη •	αφεντών •, αφεντάδων •
accusative	αφέντη •	αφέντες •, αφεντάδες •
vocative	αφέντη •	αφέντες •, αφεντάδες •

Descendants

→ Ottoman Turkish: افندی (efendi) (see there for further descendants)

Further reading

αφέντης - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.