αποστερώ

See also: ἀποστερῶ

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἀποστερῶ (aposterô), contracted form of ἀποστερέω (aposteréō). By surface analysis, απο- (apo-) +‎ στερώ (steró).

Pronunciation
  • IPA(key): /a.po.steˈro/
  • Hyphenation: α‧πο‧στε‧ρώ

Verb

αποστερώ • (aposteró) (past αποστέρησα, passive αποστερούμαι, p‑past αποστερήθηκα, ppp αποστερημένος)

  1. (transitive) to deprive, dispossess
  2. (transitive) to rob

Conjugation
αποστερώ, αποστερούμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg αποστερώ αποστερήσω αποστερούμαι αποστερηθώ
2 sg αποστερείς αποστερήσεις αποστερείσαι αποστερηθείς
3 sg αποστερεί αποστερήσει αποστερείται αποστερηθεί
1 pl αποστερούμε αποστερήσουμε, [-ομε] αποστερούμαστε αποστερηθούμε
2 pl αποστερείτε αποστερήσετε αποστερείστε αποστερηθείτε
3 pl αποστερούν(ε) αποστερήσουν(ε) αποστερούνται αποστερηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg αποστερούσα αποστέρησα [αποστερούμουν(α)] αποστερήθηκα
2 sg αποστερούσες αποστέρησες [αποστερούσουν(α)] αποστερήθηκες
3 sg αποστερούσε αποστέρησε αποστερούνταν, {αποστερείτο} αποστερήθηκε
1 pl αποστερούσαμε αποστερήσαμε αποστερούμασταν, (‑ούμαστε) αποστερηθήκαμε
2 pl αποστερούσατε αποστερήσατε [αποστερούσασταν, (‑ούσαστε)] αποστερηθήκατε
3 pl αποστερούσαν(ε) αποστέρησαν, αποστερήσαν(ε) αποστερούνταν, {αποστερούντο} αποστερήθηκαν, αποστερηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα αποστερώ ➤ θα αποστερήσω ➤ θα αποστερούμαι ➤ θα αποστερηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αποστερείς, … θα αποστερήσεις, … θα αποστερείσαι, … θα αποστερηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αποστερήσει
  έχω, έχεις, … αποστερημένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … αποστερηθεί
  είμαι, είσαι, … αποστερημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αποστερήσει
  είχα, είχες, … αποστερημένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … αποστερηθεί
  ήμουν, ήσουν, … αποστερημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αποστερήσει
  θα έχω, θα έχεις, … αποστερημένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … αποστερηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … αποστερημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — αποστέρησε — αποστερήσου
2 pl αποστερείτε αποστερήστε αποστερείστε αποστερηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ αποστερώντας ➤ αποστερούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας αποστερήσει ➤ αποστερημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ αποστερήσει αποστερηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

and see: από (apó) and στερώ (steró, “deprive”)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.