αποσιωπώ
See also: ἀποσιωπῶ
Greek
Etymology
Learnedly, from Ancient Greek ἀποσιωπῶ (aposiōpô), contracted form of ἀποσῐωπάω (aposiōpáō) from ἀπό (apó) + σιωπῶ (siōpô). By surface analysis, απο- (apo-) + σιωπώ (siopó)
Pronunciation
- IPA(key): /a.po.si.oˈpo/
- Hyphenation: α‧πο‧σι‧ω‧πώ
Verb
αποσιωπώ • (aposiopó) (past αποσιώπησα, passive αποσιωπώμαι, p‑past αποσιωπήθηκα)
Conjugation
αποσιωπώ, αποσιωπώμαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | αποσιωπώ | αποσιωπήσω | αποσιωπώμαι | αποσιωπηθώ |
| 2 sg | αποσιωπάς | αποσιωπήσεις | αποσιωπάσαι | αποσιωπηθείς |
| 3 sg | αποσιωπά | αποσιωπήσει | αποσιωπάται | αποσιωπηθεί |
| 1 pl | αποσιωπούμε | αποσιωπήσουμε, [-ομε] | αποσιωπόμαστε, {‑ώμεθα} | αποσιωπηθούμε |
| 2 pl | αποσιωπάτε | αποσιωπήσετε | αποσιωπάστε, {‑άσθε} | αποσιωπηθείτε |
| 3 pl | αποσιωπούν(ε) | αποσιωπήσουν(ε) | αποσιωπώνται | αποσιωπηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | αποσιωπούσα | αποσιώπησα | — | αποσιωπήθηκα |
| 2 sg | αποσιωπούσες | αποσιώπησες | — | αποσιωπήθηκες |
| 3 sg | αποσιωπούσε | αποσιώπησε | {αποσιωπάτο} | αποσιωπήθηκε |
| 1 pl | αποσιωπούσαμε | αποσιωπήσαμε | — | αποσιωπηθήκαμε |
| 2 pl | αποσιωπούσατε | αποσιωπήσατε | — | αποσιωπηθήκατε |
| 3 pl | αποσιωπούσαν(ε) | αποσιώπησαν, αποσιωπήσαν(ε) | {αποσιωπώντο} | αποσιωπήθηκαν, αποσιωπηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα αποσιωπώ ➤ | θα αποσιωπήσω ➤ | θα αποσιωπώμαι ➤ | θα αποσιωπηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αποσιωπάς, … | θα αποσιωπήσεις, … | θα αποσιωπάσαι, … | θα αποσιωπηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αποσιωπήσει έχω, έχεις, … αποσιωπημένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … αποσιωπηθεί είμαι, είσαι, … αποσιωπημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αποσιωπήσει είχα, είχες, … αποσιωπημένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … αποσιωπηθεί ήμουν, ήσουν, … αποσιωπημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αποσιωπήσει θα έχω, θα έχεις, … αποσιωπημένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … αποσιωπηθεί θα είμαι, θα είσαι, … αποσιωπημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | αποσιώπησε | — | αποσιωπήσου |
| 2 pl | αποσιωπάτε | αποσιωπήστε | (αποσιωπάστε), {αποσιωπάσθε} | αποσιωπηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | αποσιωπώντας ➤ | αποσιωπώμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας αποσιωπήσει ➤ | — | ||
| Nonfinite form➤ | αποσιωπήσει | αποσιωπηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- αποσιώπηση f (aposiópisi, “hushing up”)
- αποσιωπτήρας m (aposioptíras, “silencer, muffler”)
- αποσιωπητικά n pl (aposiopitiká, “ellipsis”)
- παρασιωπώ (parasiopó, “intentionally omit”)
- σιωπώ (siopó, “keep silent”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.