αποκαλώ

See also: ἀποκαλῶ

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἀποκαλῶ (apokalô), contracted form of ἀποκαλεω (apokaleō). By surface analysis, απο- (apo-) +‎ καλώ (kaló).[1][2]

Pronunciation

IPA^(key): /a.poˈka.lo/
Hyphenation: α‧πο‧κα‧λώ

Verb

αποκαλώ • (apokaló) (past αποκάλεσα, passive αποκαλούμαι, p‑past αποκλήθηκα/αποκαλέστηκα)

to call, name
to characterise, label

Conjugation

αποκαλώ, αποκαλούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αποκαλώ	αποκαλέσω	αποκαλούμαι	αποκληθώ, αποκαλεστώ¹
2 sg	αποκαλείς	αποκαλέσεις	αποκαλείσαι	αποκληθείς, αποκαλεστείς
3 sg	αποκαλεί	αποκαλέσει	αποκαλείται	αποκληθεί, αποκαλεστεί

1 pl	αποκαλούμε	αποκαλέσουμε, [-ομε]	αποκαλούμαστε, {αποκαλούμεθα}	αποκληθούμε, αποκαλεστούμε
2 pl	αποκαλείτε	αποκαλέσετε	αποκαλείστε, {αποκαλείσθε}	αποκληθείτε, αποκαλεστείτε
3 pl	αποκαλούν(ε)	αποκαλέσουν(ε)	αποκαλούνται	αποκληθούν(ε), αποκαλεστούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αποκαλούσα	αποκάλεσα	[αποκαλούμουν]¹	αποκλήθηκα, αποκαλέστηκα¹
2 sg	αποκαλούσες	αποκάλεσες	[αποκαλούσουν]¹	αποκλήθηκες, αποκαλέστηκες
3 sg	αποκαλούσε	αποκάλεσε	αποκαλούνταν, {(ε)αποκαλείτο}	αποκλήθηκε, αποκαλέστηκε, {απεκλήθη}

1 pl	αποκαλούσαμε	αποκαλέσαμε	αποκαλούμασταν, (‑ούμαστε)	αποκληθήκαμε, αποκαλεστήκαμε
2 pl	αποκαλούσατε	αποκαλέσατε	[αποκαλούσασταν, (‑ούσαστε)]	αποκληθήκατε, αποκαλεστήκατε
3 pl	αποκαλούσαν(ε)	αποκάλεσαν, αποκαλέσαν(ε)	αποκαλούνταν, {(ε)αποκαλούντο}	αποκλήθηκαν, αποκληθήκαν(ε), αποκαλέστηκαν, αποκαλεστήκαν(ε), {απεκλήθησαν}

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αποκαλώ ➤	θα αποκαλέσω ➤	θα αποκαλούμαι ➤	θα αποκληθώ, θα αποκαλεστώ¹ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αποκαλείς, …	θα αποκαλέσεις, …	θα αποκαλείσαι, …	θα αποκληθείς, θα αποκαλεστείς, ...

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αποκαλέσει		έχω, έχεις, ... αποκληθεί, αποκαλεστεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αποκαλέσει		είχα, είχες, ... αποκληθεί, αποκαλεστεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αποκαλέσει		θα έχω, θα έχεις, ... αποκληθεί, αποκαλεστεί

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	αποκάλεσε	—	αποκαλέσου
2 pl	αποκαλείτε	αποκαλέστε	αποκαλείστε, {αποκαλείσθε}	αποκληθείτε, αποκαλεστείτε¹

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αποκαλώντας ➤		αποκαλούμενος ➤
Perfect participle➤	έχοντας αποκαλέσει ➤		—

Nonfinite form➤	αποκαλέσει		αποκληθεί, αποκαλεστεί¹


Notes Appendix:Greek verbs	1. The second forms (with καλεστ-) are colloquial, sometimes not mentioned in dictionaries. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

References

αποκαλώ - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language
αποκαλώ - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] αποκαλώ - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language

[2] αποκαλώ - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.