απελπίζω
Greek
Verb
απελπίζω • (apelpízo) (past απέλπισα, passive απελπίζομαι)
Conjugation
απελπίζω απελπίζομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | απελπίζω | απελπίσω | απελπίζομαι | απελπιστώ |
| 2 sg | απελπίζεις | απελπίσεις | απελπίζεσαι | απελπιστείς |
| 3 sg | απελπίζει | απελπίσει | απελπίζεται | απελπιστεί |
| 1 pl | απελπίζουμε, [‑ομε] | απελπίσουμε, [‑ομε] | απελπισόμαστε | απελπιστούμε |
| 2 pl | απελπίζετε | απελπίσετε | απελπίζεστε, απελπισόσαστε | απελπιστείτε |
| 3 pl | απελπίζουν(ε) | απελπίσουν(ε) | απελπίζονται | απελπιστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | απέλπιζα | απέλπισα | απελπισόμουν(α) | απελπίστηκα |
| 2 sg | απέλπιζες | απέλπισες | απελπισόσουν(α) | απελπίστηκες |
| 3 sg | απέλπιζε | απέλπισε | απελπισόταν(ε) | απελπίστηκε |
| 1 pl | απελπίζαμε | απελπίσαμε | απελπισόμασταν, (‑όμαστε) | απελπιστήκαμε |
| 2 pl | απελπίζατε | απελπίσατε | απελπισόσασταν, (‑όσαστε) | απελπιστήκατε |
| 3 pl | απέλπιζαν, απελπίζαν(ε) | απέλπισαν, απελπίσαν(ε) | απελπίζονταν, (απελπισόντουσαν) | απελπίστηκαν, απελπιστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα απελπίζω ➤ | θα απελπίσω ➤ | θα απελπίζομαι ➤ | θα απελπιστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα απελπίζεις, … | θα απελπίσεις, … | θα απελπίζεσαι, … | θα απελπιστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … απελπίσει έχω, έχεις, … απελπισμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … απελπιστεί είμαι, είσαι, … απελπισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … απελπίσει είχα, είχες, … απελπισμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … απελπιστεί ήμουν, ήσουν, … απελπισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … απελπίσει θα έχω, θα έχεις, … απελπισμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … απελπιστεί θα είμαι, θα είσαι, … απελπισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | απέλπιζε | απέλπισε | — | απελπίσου |
| 2 pl | απελπίζετε | απελπίστε | απελπίζεστε | απελπιστείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | απελπίζοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας απελπίσει ➤ | απελπισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | απελπίσει | απελπιστεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- see: απελπισία f (apelpisía, “despair”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.