αναβάτης

Greek

Noun

αναβάτης • (anavátis) m (plural αναβάτες, feminine αναβάτρια)

  1. rider, horseman
  2. climber, mountaineer
    αναβάτες των Άλπεων ― anavátes ton Álpeon ― Alpine mountaineers

Declension
declension of αναβάτης
case     \     number singular plural
nominative αναβάτης • αναβάτες •
genitive αναβάτη • αναβατών •
accusative αναβάτη • αναβάτες •
vocative αναβάτη • αναβάτες •
Katharevousa forms: αναβάτου, αναβάτην

Synonyms
  • (horseman, cavalryman): ιππέας m (ippéas)
  • (climber): ορειβάτης m (oreivátis)

Coordinate terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.