ανάποδος

Greek

Etymology

From Byzantine Greek ἀνάποδος (anápodos), from ἀνα- (ana-, “back, backwards”) + ποδός (podós, “foot”).

Pronunciation
  • IPA(key): /aˈnapoðos/
  • Hyphenation: α‧νά‧πο‧δος

Adjective

ανάποδος • (anápodos) m (feminine ανάποδη, neuter ανάποδο)

  1. reverse, opposite, contrary (in the other direction or the exact inverse of something)
    παίρνω ανάποδες ― paírno anápodes ― get pissed off, get very angry
    Έκανε το ανάποδο από ότι του είπα.
    Ékane to anápodo apó óti tou eípa.
    He did the opposite of what I told him.
    Το αμάξι ήρθε από την ανάποδη πλευρά.
    To amáxi írthe apó tin anápodi plevrá.
    The car came from the opposite side.
  2. (of days) off (in which a person is not performing up to their usual level or ability)
    Ήταν μια από τις ανάποδες μέρες μου.
    Ítan mia apó tis anápodes méres mou.
    It was one of my off days.
  3. (of people) awkward, crabbed, cantankerous, contrary (ill-tempered or strange in behaviour and relations with others)
    Η γιαγιά της είναι πολύ ανάποδη γυναίκα.
    I giagiá tis eínai polý anápodi gynaíka.
    Her granny is a very cantankerous woman.
    Είναι ανάποδος και παίρνει στραβά ό,τι του λέει κανείς.
    Eínai anápodos kai paírnei stravá ó,ti tou léei kaneís.
    He's contrary and takes everything anyone says to him the wrong way.
  4. (of items) awkward, unwieldy (difficult to use)
    Δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτό το ανάποδο εργαλείο!
    Den boró na chrisimopoiíso aftó to anápodo ergaleío!
    I can't use this unwieldy tool!

Declension
Declension of ανάποδος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανάποδος • ανάποδη • ανάποδο • ανάποδοι • ανάποδες • ανάποδα •
genitive ανάποδου • ανάποδης • ανάποδου • ανάποδων • ανάποδων • ανάποδων •
accusative ανάποδο • ανάποδη • ανάποδο • ανάποδους • ανάποδες • ανάποδα •
vocative ανάποδε • ανάποδη • ανάποδο • ανάποδοι • ανάποδες • ανάποδα •

Synonyms

Antonyms
  • (antonym(s) of “going well, favourable”): ευνοϊκός (evnoïkós)

Derived terms
  • αναποδιά f (anapodiá)
  • αναποδιάζω (anapodiázo)
  • αναποδιάρης (anapodiáris, “spoilsport”)
  • αναπόδιαση f (anapódiasi)
  • αναπόδιασμα n (anapódiasma)
  • αναποδιασμένος (anapodiasménos, participle)
  • αναποδίζω (anapodízo, “to go backwards”)
  • αναπόδιση f (anapódisi), αναπόδισις (“reversing backwards”)
  • αναποδισμός m (anapodismós, “return”)
  • αναποδιστής (anapodistís, “hinderer”)
  • αναποδοβολώ (anapodovoló, “turn upside down”) (vernacular)
  • αναποδογύρης (anapodogýris, “sodomite”)
  • αναποδογυρίζω (anapodogyrízo, “turn upside down”) & related
  • αναποδοκαημένος (anapodokaïménos, “mounring for unexpected loss”)
  • αναποδοκάραβο n (anapodokáravo) (demotic)
  • αναποδόλογο n (anapodólogo) (rare)
  • αναποδολογώ (anapodologó) (rare)

Noun

ανάποδος • (anápodos) m (plural ανάποδοι, feminine ανάποδη)

  1. (colloquial) spoilsport, killjoy (person who is anti-fun, or prevents others from having fun)
    Μην είσαι ανάποδος, έλα στο πάρτι! ― Min eísai anápodos, éla sto párti! ― Don't be a spoilsport, come to the party!

Declension
declension of ανάποδος
case     \     number singular plural
nominative ανάποδος • ανάποδοι •
genitive ανάποδου • ανάποδων •
accusative ανάποδο • ανάποδους •
vocative ανάποδε • ανάποδοι •

Synonyms

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.