έφεση

Greek

Etymology

Ancient Greek ἔφεσις (éphesis)

Pronunciation

IPA^(key): /ˈe.fe.si/

Noun

έφεση • (éfesi) f (plural εφέσεις)

appeal
(law) appeal

Declension

declension of έφεση

case \ number	singular	plural
nominative	έφεση •	εφέσεις •
genitive	έφεσης •	εφέσεων •
accusative	έφεση •	εφέσεις •
vocative	έφεση •	εφέσεις •
Older or formal genitive singular: εφέσεως •

Related terms

αντέφεση f (antéfesi, “counter-appeal”)
εφετείο n (efeteío, “court of appeal”)
εφετικός (efetikós, “appellate”, adj)

Further reading

έφεση on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
έφεση - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.