þynna
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈθɪnːa/
- Rhymes: -ɪnːa
Verb
þynna (weak verb, third-person singular past indicative þynnti, supine þynnt)
Conjugation
þynna — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að þynna | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
þynnt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þynnandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég þynni | við þynnum | present (nútíð) |
ég þynni | við þynnum |
þú þynnir | þið þynnið | þú þynnir | þið þynnið | ||
hann, hún, það þynnir | þeir, þær, þau þynna | hann, hún, það þynni | þeir, þær, þau þynni | ||
past (þátíð) |
ég þynnti | við þynntum | past (þátíð) |
ég þynnti | við þynntum |
þú þynntir | þið þynntuð | þú þynntir | þið þynntuð | ||
hann, hún, það þynnti | þeir, þær, þau þynntu | hann, hún, það þynnti | þeir, þær, þau þynntu | ||
imperative (boðháttur) |
þynn (þú) | þynnið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
þynntu | þynniði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
þynnast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að þynnast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
þynnst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þynnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég þynnist | við þynnumst | present (nútíð) |
ég þynnist | við þynnumst |
þú þynnist | þið þynnist | þú þynnist | þið þynnist | ||
hann, hún, það þynnist | þeir, þær, þau þynnast | hann, hún, það þynnist | þeir, þær, þau þynnist | ||
past (þátíð) |
ég þynntist | við þynntumst | past (þátíð) |
ég þynntist | við þynntumst |
þú þynntist | þið þynntust | þú þynntist | þið þynntust | ||
hann, hún, það þynntist | þeir, þær, þau þynntust | hann, hún, það þynntist | þeir, þær, þau þynntust | ||
imperative (boðháttur) |
þynnst (þú) | þynnist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
þynnstu | þynnisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
þynntur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
þynntur | þynnt | þynnt | þynntir | þynntar | þynnt | |
accusative (þolfall) |
þynntan | þynnta | þynnt | þynnta | þynntar | þynnt | |
dative (þágufall) |
þynntum | þynntri | þynntu | þynntum | þynntum | þynntum | |
genitive (eignarfall) |
þynnts | þynntrar | þynnts | þynntra | þynntra | þynntra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
þynnti | þynnta | þynnta | þynntu | þynntu | þynntu | |
accusative (þolfall) |
þynnta | þynntu | þynnta | þynntu | þynntu | þynntu | |
dative (þágufall) |
þynnta | þynntu | þynnta | þynntu | þynntu | þynntu | |
genitive (eignarfall) |
þynnta | þynntu | þynnta | þynntu | þynntu | þynntu |
Derived terms
- þynning
Etymology 2
From Proto-Germanic *þunnijǭ.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.