þreyta

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈθreiːta/
    Rhymes: -eiːta

Etymology 1

From Old Norse þreyta, from Proto-Germanic *þrautijaną; related to þraut (“struggle, ordeal, difficult task”).

Verb

þreyta (weak verb, third-person singular past indicative þreytti, supine þreytt)

  1. to strive (at), struggle (with)
  2. to tire (make [someone] tired)
Conjugation
þreyta — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að þreyta
supine
(sagnbót)		 þreytt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 þreytandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég þreyti við þreytum present
(nútíð)		 ég þreyti við þreytum
þú þreytir þið þreytið þú þreytir þið þreytið
hann, hún, það þreytir þeir, þær, þau þreyta hann, hún, það þreyti þeir, þær, þau þreyti
past
(þátíð)		 ég þreytti við þreyttum past
(þátíð)		 ég þreytti við þreyttum
þú þreyttir þið þreyttuð þú þreyttir þið þreyttuð
hann, hún, það þreytti þeir, þær, þau þreyttu hann, hún, það þreytti þeir, þær, þau þreyttu
imperative
(boðháttur)		 þreyt (þú) þreytið (þið)
Forms with appended personal pronoun
þreyttu þreytiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þreytast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að þreytast
supine
(sagnbót)		 þreyst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 þreytandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég þreytist við þreytumst present
(nútíð)		 ég þreytist við þreytumst
þú þreytist þið þreytist þú þreytist þið þreytist
hann, hún, það þreytist þeir, þær, þau þreytast hann, hún, það þreytist þeir, þær, þau þreytist
past
(þátíð)		 ég þreyttist við þreyttumst past
(þátíð)		 ég þreyttist við þreyttumst
þú þreyttist þið þreyttust þú þreyttist þið þreyttust
hann, hún, það þreyttist þeir, þær, þau þreyttust hann, hún, það þreyttist þeir, þær, þau þreyttust
imperative
(boðháttur)		 þreyst (þú) þreytist (þið)
Forms with appended personal pronoun
þreystu þreytisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þreyttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 þreyttur þreytt þreytt þreyttir þreyttar þreytt
accusative
(þolfall)		 þreyttan þreytta þreytt þreytta þreyttar þreytt
dative
(þágufall)		 þreyttum þreyttri þreyttu þreyttum þreyttum þreyttum
genitive
(eignarfall)		 þreytts þreyttrar þreytts þreyttra þreyttra þreyttra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 þreytti þreytta þreytta þreyttu þreyttu þreyttu
accusative
(þolfall)		 þreytta þreyttu þreytta þreyttu þreyttu þreyttu
dative
(þágufall)		 þreytta þreyttu þreytta þreyttu þreyttu þreyttu
genitive
(eignarfall)		 þreytta þreyttu þreytta þreyttu þreyttu þreyttu
Derived terms

Etymology 2

From þreyta (verb).

Noun

þreyta f (genitive singular þreytu, no plural)

  1. tiredness, exhaustion
    Synonym: lúi
Declension
declension of þreyta
f-w1 singular
indefinite definite
nominative þreyta þreytan
accusative þreytu þreytuna
dative þreytu þreytunni
genitive þreytu þreytunnar
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.