öksüz

Azerbaijani

Etymology

From Common Turkic *ögsiz

Noun

öksüz (definite accusative öksüzü, plural öksüzlər)

  1. Synonym of yetim (orphan)

Declension

    Declension of öksüz
singular plural
nominative öksüz
öksüzlər
definite accusative öksüzü
öksüzləri
dative öksüzə
öksüzlərə
locative öksüzdə
öksüzlərdə
ablative öksüzdən
öksüzlərdən
definite genitive öksüzün
öksüzlərin
    Possessive forms of öksüz
nominative
singular plural
mənim (my) öksüzüm öksüzlərim
sənin (your) öksüzün öksüzlərin
onun (his/her/its) öksüzü öksüzləri
bizim (our) öksüzümüz öksüzlərimiz
sizin (your) öksüzünüz öksüzləriniz
onların (their) öksüzü or öksüzləri öksüzləri
accusative
singular plural
mənim (my) öksüzümü öksüzlərimi
sənin (your) öksüzünü öksüzlərini
onun (his/her/its) öksüzünü öksüzlərini
bizim (our) öksüzümüzü öksüzlərimizi
sizin (your) öksüzünüzü öksüzlərinizi
onların (their) öksüzünü or öksüzlərini öksüzlərini
dative
singular plural
mənim (my) öksüzümə öksüzlərimə
sənin (your) öksüzünə öksüzlərinə
onun (his/her/its) öksüzünə öksüzlərinə
bizim (our) öksüzümüzə öksüzlərimizə
sizin (your) öksüzünüzə öksüzlərinizə
onların (their) öksüzünə or öksüzlərinə öksüzlərinə
locative
singular plural
mənim (my) öksüzümdə öksüzlərimdə
sənin (your) öksüzündə öksüzlərində
onun (his/her/its) öksüzündə öksüzlərində
bizim (our) öksüzümüzdə öksüzlərimizdə
sizin (your) öksüzünüzdə öksüzlərinizdə
onların (their) öksüzündə or öksüzlərində öksüzlərində
ablative
singular plural
mənim (my) öksüzümdən öksüzlərimdən
sənin (your) öksüzündən öksüzlərindən
onun (his/her/its) öksüzündən öksüzlərindən
bizim (our) öksüzümüzdən öksüzlərimizdən
sizin (your) öksüzünüzdən öksüzlərinizdən
onların (their) öksüzündən or öksüzlərindən öksüzlərindən
genitive
singular plural
mənim (my) öksüzümün öksüzlərimin
sənin (your) öksüzünün öksüzlərinin
onun (his/her/its) öksüzünün öksüzlərinin
bizim (our) öksüzümüzün öksüzlərimizin
sizin (your) öksüzünüzün öksüzlərinizin
onların (their) öksüzünün or öksüzlərinin öksüzlərinin

Further reading

Crimean Tatar

Etymology

Inherited from Common Turkic *ögsiz

Pronunciation

  • Hyphenation: ök‧süz

Noun

öksüz

  1. orphan
    Synonym: yetim

Declension

Derived terms

  • öksüzlik

References

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اوكسز (öksüz, orphan), from Proto-Turkic *ögsiŕ (1. orphan, motherless child 2. mindless, dumb). Originally a compound equivalent to ök (breast, chest, mother by metonymy) + -süz (without, -less) but ök has become obsolete in isolation. Cognate with Kumyk оьксюз (öksüz).

Pronunciation

  • IPA(key): /øc.ˈsyz/
  • Hyphenation: ök‧süz

Adjective

öksüz

  1. maternal orphan
  2. double orphan

Declension

Inflection
Nominative öksüz
Definite accusative öksüzü
Singular Plural
Nominative öksüz öksüzler
Definite accusative öksüzü öksüzleri
Dative öksüze öksüzlere
Locative öksüzde öksüzlerde
Ablative öksüzden öksüzlerden
Genitive öksüzün öksüzlerin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular öksüzüm öksüzlerim
2nd singular öksüzsün öksüzlersin
3rd singular öksüz
öksüzdür
öksüzler
öksüzlerdir
1st plural öksüzüz öksüzleriz
2nd plural öksüzsünüz öksüzlersiniz
3rd plural öksüzler öksüzlerdir

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.