çakmak

Albanian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish چاقماق (çakmak).

Pronunciation

  • IPA(key): [tʃakˈmak]

Noun

çakmak m (plural çakmakë, definite çakmaku, definite plural çakmakët)

  1. lighter (fire-making device)

Declension

Turkish

Etymology 1

From Ottoman Turkish چاقماق (çakmak).

Noun

çakmak (definite accusative çakmağı, plural çakmaklar)

  1. lighter (fire-making device)
Declension
Inflection
Nominative çakmak
Definite accusative çakmağı
Singular Plural
Nominative çakmak çakmaklar
Definite accusative çakmağı çakmakları
Dative çakmağa çakmaklara
Locative çakmakta çakmaklarda
Ablative çakmaktan çakmaklardan
Genitive çakmağın çakmakların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular çakmağım çakmaklarım
2nd singular çakmağın çakmakların
3rd singular çakmağı çakmakları
1st plural çakmağımız çakmaklarımız
2nd plural çakmağınız çakmaklarınız
3rd plural çakmakları çakmakları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular çakmağımı çakmaklarımı
2nd singular çakmağını çakmaklarını
3rd singular çakmağını çakmaklarını
1st plural çakmağımızı çakmaklarımızı
2nd plural çakmağınızı çakmaklarınızı
3rd plural çakmaklarını çakmaklarını
Dative
Singular Plural
1st singular çakmağıma çakmaklarıma
2nd singular çakmağına çakmaklarına
3rd singular çakmağına çakmaklarına
1st plural çakmağımıza çakmaklarımıza
2nd plural çakmağınıza çakmaklarınıza
3rd plural çakmaklarına çakmaklarına
Locative
Singular Plural
1st singular çakmağımda çakmaklarımda
2nd singular çakmağında çakmaklarında
3rd singular çakmağında çakmaklarında
1st plural çakmağımızda çakmaklarımızda
2nd plural çakmağınızda çakmaklarınızda
3rd plural çakmaklarında çakmaklarında
Ablative
Singular Plural
1st singular çakmağımdan çakmaklarımdan
2nd singular çakmağından çakmaklarından
3rd singular çakmağından çakmaklarından
1st plural çakmağımızdan çakmaklarımızdan
2nd plural çakmağınızdan çakmaklarınızdan
3rd plural çakmaklarından çakmaklarından
Genitive
Singular Plural
1st singular çakmağımın çakmaklarımın
2nd singular çakmağının çakmaklarının
3rd singular çakmağının çakmaklarının
1st plural çakmağımızın çakmaklarımızın
2nd plural çakmağınızın çakmaklarınızın
3rd plural çakmaklarının çakmaklarının

Etymology 2

From Ottoman Turkish چاقمق (çakmak), from Proto-Turkic *č(i)ak-.

Verb

çakmak (third-person singular simple present çakar)

  1. to knock in, to nail
  2. to flash, to blink
  3. to strike fire
  4. (informal) to notice, to savvy, to understand
  5. (slang, vulgar) to fuck (used with dative case)
Conjugation
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.