Wczesna kariera

Misimović jest znany w Niemczech jako Zwetschge (czyli niemiecka śliwka) ze względu na podobną wymowę do swojego imienia. Był graczem młodzieżowej akademii Bayernu Monachium. Przez cztery lata grał w rezerwach drużyny, zdobywając 44 gole w 102 występach. W sezonie 2003/04 w Lidze Regionalnej strzelił 21 goli, co jest osobistym rekordem. Zakończył sezon jako najlepszy strzelec razem z Paolo Guerrero, swoim kolegą z drużyny. Jego pierwszy i jedyny hat-trick na poziomie klubowym miał miejsce 2 listopada w wygranym 5:1 meczu z SC Pfullendorf^[1].

W tym czasie grał pięć razy w głównym składzie. Jego debiut seniorski miał miejsce 12 kwietnia 2003 roku w przegranym 0:1 meczu z Werderem Brema^[2].

Dołączył do VfL Bochum na początku sezonu 2004–05. Opuścił klub pod koniec sezonu 2007-08 po wygaśnięciu kontraktu, a jego przeniesienie do 1. FC Nürnberg zostało ogłoszone w styczniu 2007 roku^[3].

Podpisał kontrakt z 1. FC Nürnberg w lipcu 2007 roku, stając się od razu jednym z najważniejszych zawodników w kadrze^[4]. Po raz pierwszy pojawił się w meczu z Karlsruher SC^[5]. 15 września otworzył swoje konto bramkowe, strzelając pierwszego gola swojej drużyny w ostatecznym remisie 2:2 u siebie z Hannover 96^[6]. W styczniu następnego roku doznał kontuzji pachwiny, ale doszedł do siebie przed rozpoczęciem drugiej części sezonu. W lutym ponownie doznał kontuzji, tym razem w więzadle stawu skokowego, co spowodowało, że zszedł z boiska w 32 minucie Pucharu UEFA 2007/2008 przeciwko Benfice. Bez niego Nürnberg przegrał w dwumeczu 3:2 i odpadł z rywalizacji^[6].

VfL Wolfsburg

Przeniósł się do VfL Wolfsburg w czerwcu 2008 roku za 3,9 miliona euro, oficjalne potwierdzenie nastąpiło 1 lipca^[7]. Podpisał kontrakt do czerwca 2012 roku i wziął koszulkę z numerem 10 na sezon 2008/2009^[7] .

Zadebiutował w drużynie 16 sierpnia w pierwszym ligowym meczu przeciwko 1. FC Köln, zdobywając zwycięskiego gola w 78. minucie, wygrywając u siebie 2:1^[8]. W październiku strzelił bramkę w wygranym 4:1 meczu z Arminią Bielefeld w swoim setnym występie w Bundeslidze. Razem z innym bośniackim piłkarzem Edinem Džeko i brazylijskim napastnikiem Grafite utworzyli „magiczny trójkąt”. Rozegrał 33 mecze w sezonie, wszystkie jako starter, grając w Wolfsburgu, który po raz pierwszy zdobył tytuł w Bundeslidze. Misimović strzelił siedem ligowych goli i również zaliczył 20 asyst dla klubu, co było rekordową liczbą asyst w jednym sezonie Bundesligi (rekordzistą był do sezonu 2014-15, kiedy to Kevin de Bruyne miał o jedną asystę więcej). W DFB-Pokal Misimović rozegrał cztery mecze, gdy jego drużyna odpadła w ćwierćfinale z Werderem Brema, podczas gdy w Pucharze UEFA zagrał w ośmiu meczach i strzelił cztery gole, w tym bramkę przeciwko Bradze w fazie grupowej. Wolfsburg odpadł w fazie pucharowej.

W dniu 4 sierpnia 2009 roku znakomite występy Misimovicia zostały nagrodzone nową umową do 2013. Skomentował przedłużenie, stwierdzając, że „czuje się jak u siebie w Wolfsburgu”. Później we wrześniu Misimović awansował do Ligi Mistrzów UEFA debiut grając w pełnym wymiarze 90 minut w wygranym 3-1 meczu u siebie kontra CSKA Moskwa w pierwszym meczu fazy grupowej. Zagrał we wszystkich meczach grupowych, ale Wolfsburg nie poszedł więcej niż o 3. miejsce i tym samym spadł do Ligi Europy UEFA. Jego jedyny gol w rozgrywkach padł 3 listopada przeciwko Beşiktaşowi. W grudniu Misimović był jednym z czterech piłkarzy Wolfsburga nominowanych do Drużyny Roku UEFA 2009 , ale nie znalazł się na ostatecznej liście. W Lidze Europy UEFA strzelił swojego jedynego gola w 1/8 finału z Rubinem Kazan.

W mistrzostwach, pomimo niepowodzenia Wolfsburga w utrzymaniu tytułu, Misimović kontynuował swoje doskonałe występy, notując 15 asyst. Zdobył również 10 goli, co dało mu równy rekord życiowy w pierwszym jego sezonie z Nürnberg. W sezonie 2010-11 pojawienie się rozgrywającego Diego sprawiło, że przyszłość Misimovicia w klubie była niepewna. Pomimo pojawienia się w przegranym meczu 2:1 z Bayernem Monachium na początku sezonu, opuścił klub w ostatnim dniu letniego okna transferowego, decydując się na dołączenie do Galatasaray SK w Turcji.

Misimović zakończył swój pobyt w Wolfsburgu, występując 92 razy we wszystkich rozgrywkach i strzelając 25 goli.

Galatasaray

31 sierpnia 2010 roku Galatasaray ogłosił, że Misimović dołączył do zespołu i podpisał czteroletni kontrakt na kwotę 7 milionów euro. Swój pierwszy mecz dla drużyny rozegrał 13 września przeciwko Gaziantepsporowi^[9]. 18 listopada 2010 roku został skierowany do rezerwowego składu, ponieważ trener Gheorghe Hagi stwierdził, że „nie potrzebuje go w składzie”. Opuścił klub w marcu 2011 r., po rozczarowującym okresie, mając zaledwie dziewięć występów na koncie^[10].

Dynamo Moskwa

3 marca 2011 roku podpisał kontrakt z rosyjskim klubem Dynamo Moskwa w transakcji o wartości 4,5 miliona euro^[11]. Umowa obowiązywała do 2014 roku. Przed opuszczeniem Galatasaray, Misimović nazwał trenera Gheorghe Hagi "kłamcą", dodając, że życzy swojemu byłemu klubowi wszystkiego najlepszego^[12].

Misimović swój debiut z zespołem zaliczył 12 marca 2011 roku w meczu ligowym przeciwko Lokomotiwie Moskwa, a jego pierwszym golem było trafienie z rzutu karnego w następnym meczu z Rostowem.

Misimović zakończył swój pierwszy sezon w Rosji strzeleniem dziesięciu goli we wszystkich rozgrywkach; zdobył osiem goli w lidze, w tym przeciwko CSKA Moskwa w kwietniu 2012. W 2011-12 Pucharze Rosji zdobył bramkę w ćwierćfinałowym meczu przeciwko Zenit Sankt Petersburg.

Guizhou Renhe

4 stycznia 2013 roku Misimović podpisał kontrakt na trzy lata ze swoim nowym klubem. W marcu 2015 roku ogłosił, że w wieku 32 lat przejdzie na emeryturę. Jednak w czerwcu 2015 r. powrócił do Guizhou Renhe.

8 stycznia 2017 ogłosił, że przechodzi na sportową emeryturę^[13].

Kariera w reprezentacji w liczbach