Zużycie funkcjonalne lub zużycie użytkowe – starzenie moralne budynków[1], pogorszenie cech użytkowych funkcjonalnych budynku w stosunku do obiektów o podobnej funkcji występujących na tym samym rynku potencjalnej podaży, spowodowane w szczególności brakiem spełniania aktualnych wymagań użytkowników, norm lub warunków technicznych[2].
Zużycie funkcjonalne jest wynikiem oceny porównawczej zastosowanych rozwiązań w obiekcie budowlanym, względem rozwiązań stosowanych w chwili oceny i dotyczy w szczególności:
- rozwiązań projektowych / architektoniczno – konstrukcyjnych,
- użytych materiałów budowlanych, wykończeniowych,
- wyposażenia w instalacje wewnętrzne,
- komfort i funkcjonalność użytkową,
- zmianę norm i przepisów w zakresie możliwości dalszego użytkowania,
przy czym uwzględnia przeznaczenie, sposób użytkowania obiektu budowlanego oraz możliwości zmiany funkcji lub sposobu użytkowania[3].
Przypisy
- ↑ Beata Nowogońska, Trwałość techniczna a trwałość moralna obiektów budowlanych, „Czasopismo Techniczne. Architektura”, Wydawnictwo PK, 2011.
- ↑ l, Zużycie funkcjonalne powoduje zmniejszenie wartości obiektów budowlanych [online], Prawo.pl, 2 lipca 2014 [dostęp 2020-11-18] (pol.).
- ↑ Beata Szykulska, Określanie zużycia obiektów budowlanych [online], Bondi – wycena mienia zabużańskiego, wycena nieruchomości [dostęp 2020-11-18] (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.