Ziusudra (sum. zi-u4-sud-ra, tłum. „życie długich dni”[1]) – bohater historii o potopie w jej sumeryjskiej wersji, zapisanej na jednej, mocno uszkodzonej tabliczce, pochodzącej najprawdopodobniej z końca okresu starobabilońskiego[2]. Zachowany w jednej trzeciej tekst utworu jest pierwotną historią o potopie znaną z akadyjskiego Eposu o Gilgameszu. Bogowie decydują się spuścić potop, „aby zniszczyć nasienie ludzkości”. Jednemu z bogów, Enkiemu, robi się żal rodzaju ludzkiego i instruuje Ziusudrę, króla miasta Szuruppag (akad. Szuruppak), jak ma zbudować wielką łódź, w której będzie mógł przetrwać potop. Po uratowaniu się Ziusudra składa ofiarę dziękczynną, otrzymuje od bogów życie wieczne i zamieszkuje w odległym kraju Dilmun.
Przypisy
Bibliografia
- hasło Ziusudra, [w:] Jeremy Black, Anthony Green, Słownik mitologii Mezopotamii, Wydawnictwo „Książnica”, Katowice 1998, s. 232-233.
- Krystyna Szarzyńska, Mity sumeryjskie, seria Antologia Literatury Mezopotamskiej, Wydawnictwo AGADE, Warszawa 2000 (polskie tłumaczenie sumeryjskiej opowieści o potopie znajduje się na s. 136-140).
Zobacz też
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.