Zimna Woda (słow. Studený potok, niem. Kohlbach, węg. Tar-patak) – potok płynący Doliną Zimnej Wody. Tworzy się na wysokości ok. 1300 m n.p.m. z połączenia dwóch potoków: Małej Zimnej Wody (płynącego z Doliny Małej Zimnej Wody) i Staroleśnego Potoku (płynącego z Doliny Staroleśnej). W Dolinie Zimnej Wody tworzy serię kaskad zwanych Wodospadami Zimnej Wody. Po opuszczeniu Tatr Wysokich płynie w kierunku wsi Stara Leśna, następnie w stronę Wielkiej Łomnicy, nieopodal której wpada do Popradu (jako jego lewy dopływ)[1].
Zimna Woda płynie pomiędzy ogromnymi głazami, przerzynając się przez współśrodkowo ułożone w trzech łukach wały potężnych moren, które powstały z wyniesionego przez lodowce materiału skalnego z Doliny Małej Zimnej Wody i Doliny Staroleśnej. Dawniej pomiędzy zagłębieniami tych moren istniało jezioro morenowe o powierzchni ok. 60 ha. Spłynęło ono po rozcięciu przegrody[2].
W potoku płynie krystalicznie czysta woda. Z ryb występuje tutaj pstrąg potokowy (Salmo trutta fario) i głowacz białopłetwy (Cottus gobio), z ptaków pluszcz kordusek (Cinclus cinclus), pliszka górska (Motacilla cinera), w dolnym biegu brodziec piskliwy (Actitis hypoleucos), z rzadszych ssaków zachodzi tutaj czasami wydra (Lutra lutra)[3].
Wzdłuż biegu potoku na obszarze TANAP-u prowadzi żółty szlak turystyczny z Tatrzańskiej Leśnej, cały czas trzymając się prawego brzegu potoku[4].
Szlaki turystyczne
- – niebieski szlak z Tatrzańskiej Łomnicy do Wodospadów Zimnej Wody, od Rainerowej Chatki dalej dnem Doliny Staroleśnej do Schroniska Zbójnickiego, stąd szlak prowadzi na Lodową Przełęcz.
- Czas przejścia z Tatrzańskiej Łomnicy do Rainerowej Chatki: 2 h, ↓ 1:45 h
- Czas przejścia od Rainerowej Chatki do Schroniska Zbójnickiego: 2:15 h, ↓ 1:45 h
- – zielony szlak ze Starego Smokowca, biegnący wzdłuż kolejki na Smokowieckie Siodełko i dalej do Rainerowej Chatki.
- Czas przejścia ze Starego Smokowca na Siodełko: 1 h, ↓ 30 min
- Czas przejścia z Siodełka do Rainerowej Chatki: 35 min w obie strony
- – żółty szlak z Tatrzańskiej Leśnej do Wodospadów Zimnej Wody. Czas przejścia: 1:30 h, ↓ 1:15 h[4].
Przypisy
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
- ↑ Na podstawie tablicy informacyjnej zamontowanej przy Wielkim Wodopadzie
- 1 2 Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.