Ziemowit Grabowski
Ilustracja
Ziemowit Grabowski (<1934)
pułkownik dyplomowany kawalerii pułkownik dyplomowany kawalerii
Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1898
Troski

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

1 Pułk Ułanów Krechowieckich
1 Dywizja Kawalerii
3 Dywizja Piechoty
2 Brygada Strzelców Karpackich
2 Brygada Pancerna

Stanowiska

oficer sztabu dywizji
zastępca dowódcy pułku
zastępca dowódcy brygady
szef sztabu brygady
dowódca brygady

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
Kampania wrześniowa
kampania włoska
bitwa o Monte Cassino
bitwa o Bolonię

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino Order Wybitnej Służby (Wielka Brytania)

Ziemowit Tadeusz Michał Grabowski (ur. 8 stycznia 1898 w Troskach, zm. ?) – pułkownik dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 8 stycznia 1898 w Troskach, pow. płoński, jako syn Michała[1]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 14. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii)[2]. Był oficerem 1 pułku ułanów Krechowieckich. W listopadzie 1923 przyjęty został do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza V Kursu Normalnego[3][4]. Z dniem 1 października 1925, po ukończeniu studiów i uzyskaniu tytułu naukowego oficera Sztabu Generalnego, przydzielony został do dowództwa 1 Dywizji Kawalerii na stanowisko I oficera sztabu[5]. W latach 1928–1930 pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu[6][7]. Z dniem 1 listopada 1930 został przeniesiony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie[8][9][10]. W listopadzie 1933 został przeniesiony do 1 pułku ułanów w Augustowie[11], a w sierpniu 1935 wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[12]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1937 i 9. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[13]. W 1939 ponownie pełnił służbę w Wyższej Szkole Wojennej na stanowisku kierownika przedmiotu taktyki kawalerii[14].

W kampanii wrześniowej był oficerem sztabu Grupy Operacyjnej gen. Dreszera[15], a w następnym roku, w czasie kampanii francuskiej był szefem sztabu 3 Dywizji Piechoty. W czerwcu 1940 ewakuował się do Wielkiej Brytanii. 23 września 1940 w Szkocji, objął dowództwo 3 oddziału rozpoznawczego. 16 września 1941 przeniesiony został do Sztabu Naczelnego Wodza. Od 7 grudnia 1943 do 10 czerwca 1944 był zastępcą dowódcy 2 Brygady Strzelców Karpackich[16]. 21 lipca 1944 został przeniesiony z Sekcji Oficerów Łącznikowych w dowództwie 2 Korpusu do 2 Brygady Pancernej na stanowisko szefa sztabu[17]. W kwietniu 1945, w czasie bitwy o Bolonię, był szefem sztabu Zgrupowania „Rak”[18]. 1 czerwca tego roku zastąpił gen. bryg. Bronisława Rakowskiego na stanowisku dowódcy 2 Brygady Pancernej[19]. Wyznaczenie na stanowisko dowódcy brygady było szeroko komentowane w 2 Korpusie ponieważ nie posiadał on praktyki w dowodzeniu pułkiem[20].

Awanse

  • rotmistrz – 31 marca 1924 ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 i 11 lokatą w korpusie oficerów zawodowych kawalerii
  • major – ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 i 12 lokatą w korpusie oficerów zawodowych kawalerii

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-08-27].
  2. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 166.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 601, 682.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 543, 604, 1364.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 101 z 7 października 1925 roku, s. 547.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 331, 347.
  7. ↑ Rocznik Oficerów Kawalerii 1930 ↓, s. 61, 78.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 298.
  9. ↑ Lista oficerów dyplomowanych 1931 ↓, s. 19.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 146, 798.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 10.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 106.
  13. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 128.
  14. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 449.
  15. ↑ Dalecki 1989 ↓, s. 207.
  16. ↑ Tym 2012 ↓, s. 247.
  17. ↑ Tym 2012 ↓, s. 81, 346.
  18. ↑ Tym 2012 ↓, s. 421, 441.
  19. ↑ Tym 2012 ↓, s. 101, 104, 109, 209.
  20. ↑ Tym 2017 ↓, s. 340.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 4.
  22. ↑ M.P. z 1933 r. nr 171, poz. 208 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  23. 1 2 3 Grabowski, Ziemowit Tadeusz Michał - TracesOfWar.com [online], www.tracesofwar.com [dostęp 2021-08-27].
  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 13 „za zasługi w służbie wojskowej”.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.