Zgubne hobby
Liebe, Tod und Eisenbahn
Gatunek

dreszczowiec
komedia

Rok produkcji

1989[1]

Data premiery

12 lutego 1990

Kraj produkcji

RFN[1]

Język

niemiecki[1]

Czas trwania

88 minut[1]

Reżyseria

Gert Steinheimer[1]

Scenariusz

Gert Steinheimer[1]

Główne role

Heiner Lauterbach
Christina Scholz[1]

Muzyka

Klaus R. Nagel

Zdjęcia

Winfried Reinhardt
Immo Rentz[1]

Scenografia

Börries Hahn-Hoffmann

Kostiumy

Andrea Metzger[1]

Wytwórnia

Pidax Film[1]

Zgubne hobby (niem. Liebe, Tod und Eisenbahn) – film niemiecki z 1989 roku[2].

Fabuła

Małżeństwo Raimund i Karin wprowadzają się do nowego mieszkania. Właściciel pokazuje mężczyźnie swoją makietę kolejową i przekazuje mu ją. Raimund wkrótce zaczyna fascynować się modelarstwem kolejowym, kontynuuje rozbudowę makiety i cały swój wolny czas poświęca makiecie kolejowej. Karin początkowo znosi zainteresowanie męża. Jednak kiedy jest coraz bardziej pochłonięty modelarstwem kolejowym, staje się coraz bardziej sfrustrowana. Na próżno stara się wzbudzić w nim zazdrość. W pewnym momencie z goryczy niszczy budynek na makiecie i postanawia nawet zabić mężczyznę szlifierką oscylacyjną. W późniejszym czasie przygotowuje krzesło elektryczne z kabla od szlifierki. Niespodziewanie mąż oświadcza jej, że stwierdził, że za bardzo poświęcił się swojej pasji. W związku z tym rezygnuje z modelarstwa oraz likwiduje swoją makietę. Uradowana i uspokojona Karin wybacza mu i odłącza krzesło elektryczne. Podczas gdy ona przygotowuje posiłek, mężczyzna ponownie udaje się do pokoju i przygląda się krótko makiecie i chce po raz ostatni uruchomić modelowe lokomotywy. Podłącza transformator oraz podłącza przewód doprowadzony do krzesła. Siadając na krześle, zamyka przygotowany obwód i ginie wskutek porażenia prądem. Aby ukryć zwłoki, Karin wbudowuje je w górski krajobraz na makiecie. Taki sam los spotyka policjanta, który podczas przesłuchania Karin przypadkowo odkrywa zwłoki na makiecie. Film kończy się surrealistyczną sceną, w której Karin budzi się w modelowym krajobrazie kolejowym wzorowanym na Alpach, w którym napotyka figurki naturalnej wielkości. Wspina się na górę, która okazuje się być tą, którą odtworzyła na makiecie kolejowej, by ukryć zwłoki. W końcu stała się częścią górskiego krajobrazu jako plastikowa postać obok krzyża na szczycie.

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Liebe, Tod und Eisenbahn [online], Moviewolf [dostęp 2020-12-12] (niem.).
  2. Gazeta Telewizyjna” (nr 93), Warszawa: Agora, 18 kwietnia 1992, s. 12, ISSN 1232-1702, OCLC 320419449.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.