Zdzisław Kabza
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1939
Zwola

profesor nauk technicznych
Specjalność: energetyka, komputerowe wspomaganie projektowania, metrologia energetyczna, technika cieplna
Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Doktorat

1971

Habilitacja

1977

Profesura

11 kwietnia 1986

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Wyższa Szkoła Inżynierska w Opolu
Politechnika Opolska
Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie

(4) Rektor WSI w Opolu
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Zdzisław Jan Kabza (ur. 19 stycznia 1939 w Zwoli[1]) – polski energetyk, specjalizujący się w komputerowym wspomaganiu projektowania, metrologii energetycznej, monitorowaniu inwestycji, technice cieplnej; nauczyciel akademicki związany z Wyższą Szkołą Inżynierską w Opolu i jej czwarty rektor (1982-1987).

Życiorys

Był synem Władysława i Marii Kabzów[2]. Ukończył studia wyższe na Politechnice Wrocławskiej w 1962 roku[3] i Wieczorowy Uniwersytet Marksizmu-Leninizmu w 1972[1]. Następnie podjął pracę zawodową na PW, otrzymując kolejno stopnie naukowe doktora w 1971 roku i doktora habilitowanego w 1977 z zakresu metrologii energetycznej oraz stanowisko docenta[4]. W macierzystej uczelni sprawował w latach 1975–1978 funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Techniki Cieplnej i Mechaniki Płynów[5].

W 1978 roku rozpoczął pracę w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Opolu, obejmując posadę dyrektora Instytutu Elektrotechniki WSI, którą zajmował do 1982, kiedy to został wybrany rektorem opolskiej uczelni technicznej. W międzyczasie uzyskał tytuł profesora nauk technicznych w 1986, a w 1991 stanowisko profesora zwyczajnego. Funkcję rektora opolskiej Wyższej Szkoły Inżynierskiej sprawował do 1987. W latach 1990-1996 był dziekanem Wydziału Elektrotechniki i Automatyki. Od 1997 jest kierownikiem Katedry Elektrowni i Systemów Pomiarowych, a od 2005 roku dyrektorem Instytutu Elektrowni i Systemów Pomiarowych PO[6].

Należy do cenionych badaczy w zakresie metrologii przepływów i problemów metrologicznych. Od 1987 roku należy do Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej Polskiej Akademii Nauk, a od 1994 roku zasiada jako członek rzeczywisty Międzynarodowej Akademii Nauk Inżynierskich i Technologicznych. Przewodniczy Federacji SNT "Energetyka i Środowisko" w Warszawie oraz Radom Naukowym Instytutu Komputerowych Systemów Automatyki i Pomiarów i OBR GRE we Wrocławiu. Jest rzeczoznawcą audytorem Stowarzyszenia Polskich Energetyków, członkiem Rad Programowych czasopism naukowo-technicznych, m.in. miesięcznika "Pomiary, Automatyka, Kontrola" oraz naukowych "Applied Mechanics and Engineering" i "Metrology and Measuring Systems"[4].

Poza Politechniką Opolską przez pewien czas wykładał także w Instytucie Edukacji Technicznej i Bezpieczeństwa, działającym w ramach Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie[3].

Od 1965 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1].

Dorobek naukowy i odznaczenia

Jest autorem szeregu publikacji z zakresu racjonalnego użytkowania energii i środowiska, metrologii energetycznej i audytu energetycznego. Całość jego dorobku naukowego obejmuje ponad 200 pozycji, w tym 9 książek. Wśród 8 projektów badawczych z Komitetu Badań Naukowych znajdowały się 3 projekty celowe. W uznaniu swoich zasług na polu dydaktycznym, naukowym i organizacyjnym otrzymał 9 nagród ministra edukacji i Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[6].

Przypisy

  1. 1 2 3 Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL [online], bip.ipn.gov.pl [dostęp 2012-04-21].
  2. ↑ Biogram na stronie Wrocławskiego Środowiska Akademickiego. wsa.dbc.wroc.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-20)]. [on-line] [dostęp: 21.04.2012]
  3. 1 2 Prof. Zdzisław Jan Kabza, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-04-24].
  4. 1 2 Biografia prof. Kabzy na stronie wydawnictwa PAK [on-line] [dostęp: 21.04.2012]
  5. ↑ Wrocławskie Środowisko Akademickie. Twórcy i ich uczniowie, pod red. A. Chmielewskiego, wyd. Ossolineum, Wrocław 2007, s. 586.
  6. 1 2 Wrocławskie Środowisko Akademickie. Twórcy i ich uczniowie, op. cit., s. 233.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.