Zdroje
osada
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

kościerski

Gmina

Lipusz

Sołectwo

Lipusz

Liczba ludności 

10

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

83-424[1]

Tablice rejestracyjne

GKS

SIMC

0166255

Położenie na mapie gminy Lipusz
Mapa konturowa gminy Lipusz, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zdroje”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zdroje”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zdroje”
Położenie na mapie powiatu kościerskiego
Mapa konturowa powiatu kościerskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Zdroje”
Ziemia54°08′21″N 17°44′04″E/54,139167 17,734444[2]

Zdroje (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Zdroje) – osada kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Lipusz[3][4],

Wieś wchodzi w skład sołectwa Lipusz[5],jest oddalona o 7 km od Lipusza i 300 metrów od drogi krajowej nr 20. W miejscowości znajduje się ośrodek jeździecki.

Wieś królewska położona była w II połowie XVI wieku w powiecie mirachowskim województwa pomorskiego[6]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Historia

Według noty Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1895 Zdroje w języku niemieckim Sdroyen, posiadłość lemańska[uwaga 1] i leśna, w powiecie kartuskim, stacja pocztowa Wygoda, parafia katolicka Lipusz, zawiera 1875 mórg. włącznie z jeziorem 178 mórg obejmującem. W 1869 r. 34 mieszkańców, 20 katolików, 14 ewangelików, 4 domy. Posiada przywilej z roku 1677, w którym Aleksander Czapski, starosta z Parchowa, zeznaje, źe ponieważ dobra starościńskie przez wojnę całkiem zostały zrujnowane, nadaje Wawrzyńcowi Knetter i jego spadkobiercom lemaństwo i młyn prawem dziedzicznem.Wolno mu jednak tylko tam karczować, gdzie nie ma "barci, ma mieć wolną rybitwę w jez. Lubiszewie małą siecią dla własnego stołu; wolno mu też osadzić zagrodnika i 250 owiec trzymać, lecz bez szkody sąsiadów i 5 świń chować w lesie, za resztę musi płacić. Za młyn będzie jak przedtem dawał czynszu 60 korey żyta, a za rolę 15 florenów polskich Jest także zobowiązany do poboru i innych podatków, do 4 podwód i może swoje pretensye i innym sprzedać. Przywilej ten potwierdził król Jan III w 1677 roku[7].

Uwagi

  1. ↑ Posiadłość mniejsza w dobrach królewskich

Przypisy

  1. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1618 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  2. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 160578
  3. ↑ GUS: Przeglądanie Krajowego Rejestru Teryt. [w:] Urzędowy Rajestr Teryt [on-line]. [dostęp 2021-06-19].
  4. ↑ MAiC. Rozporządzenie z dnia 13 grudnia 2012 r.. „[w:] (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636)”.
  5. ↑ Urząd Gminy Lipusz: Jednostki pomocnicze gminy Lipusz. [w:] BIP Urzędu Gminy Lipusz [on-line]. [dostęp 2021-06-19].
  6. ↑ Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
  7. ↑ Zdroje 3 (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 544.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.