II wojna macedońska 200–197 p.n.e. | |||
położenie Chalkis | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce |
Chalkis, Eubea | ||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwo Rzymian | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
|
Zajęcie Chalkis – zajęcię Chalkis przez Rzymian w roku 199 p.n.e.
Po zdobyciu Antipatrei w roku 200 p.n.e. wojska rzymskie pod wodzą konsula Sulpicjusza Galby przezimowały w obozie pod Apollonią, szykując się do kampanii wiosennej w królestwie Macedonii. Nie próżnowała jednak flota rzymska. Siły morskie składające się z 20 korabii legata Gajusza Klaudiusza Cento wzmocnione 6 okrętami z Rodos i Aten opłynęły Peloponez kierując się ku Eubei w kierunku miasta Chalkis. Na wieść o słabej obronie macedońskiej okręty rzymskie podpłynęły nocą pod miasto. Niewielka liczba żołnierzy za pomocą drabin wdrapała się na mury, a po wybiciu strażników otworzyła bramy reszcie wojska. W wyniku ataku doszło do masakry obrońców i mieszkańców Chalkis. W walkach wybito oddział z garnizonu Filipa V pod wodzą Sopatrosa z Akarnanii. Miasto splądrowano i spalono, uwalniając wcześniej jeńców rodyjskich. Na wieść o masakrze Filip na czele swoich wojsk podążył do Chalkis, jednak nie zastając pod miastem Rzymian skierował się do Beocji, obierając kurs na Ateny.
Bibliografia
- Krzysztof Kęciek: Kynoskefalaj 197 p.n.e, wyd. Bellona. Warszawa 2002.