Zbigniew Tęczyński

Topór
Rodzina	Tęczyńscy
Data urodzenia	1450
Data śmierci	między 11 sierpnia a 26 września 1498
Ojciec	Jan z Tęczyna
Matka	Barbara Dąbrowska
Żona	Katarzyna Pleszewska
Dzieci	Jan, Andrzej, Anna

Zbigniew Tęczyński, Zbigniew z Tęczyna, herbu Topór (ur. w 1450 – zm. między 11 sierpnia a 26 września 1498) – miecznik koronny (1474-1482), stolnik sandomierski (1474-1480) podstoli sandomierski (1479-1481), podkomorzy krakowski (1481-1498), szambelan Krakowa (przed 1481-1498) starosta malborski (1485-1495), starosta generalny ruski w latach 1497-1498^[1], starosta generalny Prus, starosta kaliski (1495), asesor sądu ziemskiego lwowskiego (1498), zaufany doradca Kazimierza IV Jagiellończyka, dziedzic m.in. Pleszewa i Gostyczyny.

Pochodził z jednego z najpotężniejszych rodów w Koronie. Był synem potężnego możnowładcy Jana (kasztelana krakowskiego) i Barbary Dąbrowskiej, bratem Gabriela Tęczyńskiego, Sędziwoja z Chroborza - rektora Akademii Krakowskiej, Mikołaja - (wojewody ruskiego), Stanisława (wojewody bełskiego), Jana Tęczyńskiego z Łętkowic, Andrzeja (kasztelana wojnickiego), Barbary, Jadwigi i Beaty.

W 1485 r. został mężem Katarzyny Pleszewskiej z Pleszewa (zm. 1488), córki Mikołaja Pleszewskiego z Pleszewa (zm. 1469), która wniosła dobra pleszewskie w małżeństwo.

Wystarał się u króla Jana Olbrachta w 1493 r. o przywileje dla Pleszewa, zezwalające na cotygodniowe targi i dwa jarmarki.

Był ojcem Jana (podkomorzego krakowskiego, Andrzeja (kasztelana krakowskiego) - sekretarza królewskiego i Anny Kościeleckiej (zm. 19 maja 1525), żony Jana, wojewody inowrocławskiego.

Zmarł na przełomie sierpnia i września 1498 r.

Przypisy

Bibliografia

• Janusz Kurtyka, Tęczyńscy. Studium z dziejów polskiej elity możnowładczej w średniowieczu, Wydawnictwo Secesja: 1997, s. 563