Zbigniew Jujka

Data i miejsce urodzenia	23 lipca 1935 Stary Targ
Data i miejsce śmierci	18 listopada 2019 Gdańsk
Zawód, zajęcie	dziennikarz, rysownik, satyryk
Odznaczenia

Zbigniew Jujka (ur. 23 lipca 1935 w Starym Targu, zm. 18 listopada 2019 w Gdańsku^[1][2]) – polski dziennikarz, rysownik satyryczny.

Życiorys

Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Gdańsku (obecna Akademia Sztuk Pięknych) w Gdańsku na Wydziale Architektury Wnętrz. Debiutował jako rysownik-satyryk w 1953 w „Gazecie Zielonogórskiej”, potem związał się z „Dziennikiem Bałtyckim”. W latach 1960–1963 publikował tam cykl rysunkowy My i oni. Przez ponad 30 lat był redaktorem graficznym gazety. Od 1963 do końca życia (z przerwą w okresie stanu wojennego) w cyklu Dzienniczek, ukazującym się na łamach tego czasopisma, komentował poprzez rysunki satyryczne najważniejsze wydarzenia polityczne i społeczne upływającego tygodnia^[1]. Współpracował także z innymi wydawnictwami w Polsce i za granicą (m.in. z „Gościem Niedzielnym”). Autor co najmniej 60 albumików, albumów i zbiorów rysunków^[3]. Współautor albumowej antologii III Rzeczpospolita w karykaturze. Był także twórcą ilustracji książkowych i plakatów.

W latach 1989–1996 był prezesem Stowarzyszenia Polskich Artystów Karykatury.

Syn Franciszka (patrona Szkoły Podstawowej^[4] i Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Starym Targu^[5] oraz SP w Kębłowie^[6]) i Stanisławy^[2]. Był żonaty z Marią Aftonas-Jujką. Jego dzieci to Przemysław Jujka^[7] i Alicja Grochowska^[8]. Pochowany został 23 listopada 2019 na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku^[9].

Odznaczenia

W 1973 odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz odznaką „Za zasługi dla Gdańska”. Otrzymał także odznakę honorową „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1972)^[1][10]. W 1998 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[11], a w 2006 – Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[12]. W 2005 otrzymał dyplom honorowy Nagrody „Pro Ecclesia et Populo” przyznawanej w archidiecezji gdańskiej^[13]. W 2009 został odznaczony Medalem św. Wojciecha^[1].

Najważniejsze nagrody

• 1968 – VI nagroda na International Salon of Cartoons w Montrealu
• 1975 – I nagroda od Włoskiego Komitetu Olimpijskiego w Ankonie
• 1977 – Nagroda San Remo na salone Internationale Umorismo w Bordigherze
• 1977 – I nagroda na World Cartoon Exhibition w Knnoke-Heist
• 1978 – III nagroda na Satyrykonie w Legnicy
• 1979 – I nagroda na Satyrykonie w Legnicy
• 1986 – nagroda na Yomiuri International Cartoon Contest w Tokio
• 1986 – II nagroda na Satyrykonie w Legnicy
• 1987 – II nagroda na Krzywym Zwierciadle w Zielonej Górze
• 1988 – I nagroda na World Cartoon Gallery w Skopju
• 2000 – Nagroda „Eryka” ustanowiona przez Stowarzyszenie Polskich Artystów Karykatury
• 2000 i 2005 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury^[14]
• 2003 i 2004 – Nagroda „Błękitnego Melonika Charliego”
• 2006 – Nagroda Pomorska
• pięciokrotnie zdobył „Złote Szpilki” przyznawane przez tygodnik „Szpilki”

Upamiętnienie

15 stycznia 2021 imię Zbigniewa Jujki nadano tramwajowi nr 1069 w Gdańsku^[8]. 9 października tego samego roku odsłonięto na budynku przy ulicy Marszałka Ferdynanda Focha w Gdańsku tablicę upamiętniającą Zbigniewa Jujkę. W gdańskich tramwajach i autobusach prezentowano klipy z twórczością rysownika^[15].

Przypisy