Zbigniew Badeński

kontradmirał
Data i miejsce urodzenia	26 września 1942 Poraj
Data śmierci	13 września 2020
Przebieg służby
Lata służby	1960–2002
Siły zbrojne	Marynarka Wojenna (PRL)  Marynarka Wojenna
Jednostki	Sztab Marynarki Wojennej ORP "Gdańsk"
Stanowiska	szef Sztabu Marynarki Wojennej
Odznaczenia

Zbigniew Badeński (ur. 26 września 1942 w Poraju, zm. 13 września 2020^[1]) – polski kontradmirał i doktor nauk wojskowych, morski oficer pokładowy okrętów rakietowych. W okresie od 1960 do 2002 służył w Marynarce Wojennej. Był m.in. dowódcą ORP „Gdańsk” oraz szefem szkolenia – zastępcą dowódcy Marynarki Wojennej. Karierę zakończył na stanowisku szefa Sztabu Marynarki Wojennej.

Wykształcenie

W 1960 rozpoczął naukę na Wydziale Dowódczym w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni. Podczas studiów został w 1962 skierowany do Kaspijskiej Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej ZSRR w Baku, gdzie na Wydziale Uzbrojenia Specjalnego kształcił się w zakresie użycia morskich systemów rakietowych. Jest również absolwentem studiów podyplomowych w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej (1973–1975). Na tej uczelni w latach 1973–1979 odbył studia doktoranckie i uzyskał stopień naukowy doktora nauk wojskowych.

Służba wojskowa

Po powrocie do Polski w 1966 rozpoczął służbę w 3 dywizjonie kutrów torpedowych 3 Brygady Kutrów Torpedowych w Gdyni, a od 1971 w 2 dywizjonie kutrów rakietowo-torpedowych 3 Flotylli Okrętów w Gdyni. Zajmował kolejno stanowiska dowódcy działu rakietowo-artyleryjskiego ORP „Elbląg” (1966–1968), zastępcy dowódcy okrętu na OORP „Kołobrzeg"” i „Elbląg” (1968–1971) oraz dowódcy okrętu na ORP „Gdańsk” (1971–1973). W 1979 został adiunktem w Katedrze Sztuki Operacyjnej i Taktyki Rodzajów Sił Marynarki Wojennej Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej. Od 1983 przebywał w Dowództwie Marynarki Wojennej w Gdyni. Początkowo był zastępcą szefa, a następnie szefem Oddziału Operacyjnego w Sztabie Marynarki Wojennej. W 1987 objął funkcję zastępcy szefa Sztabu Marynarki Wojennej ds. operacyjnych, natomiast w 1999 wyznaczono go na stanowisko szefa Szkolenia – zastępcy dowódcy Marynarki Wojennej. W latach 2000–2002, był szefem Sztabu Marynarki Wojennej, a po przejściu w stan spoczynku rozpoczął pracę naukową Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni.

W okresie pełnienia funkcji ministra obrony narodowej przez Antoniego Macierewicza odszedł ze stanowiska profesora wizytującego AMW^[2].

Awanse

• podporucznik marynarki – 1964
• porucznik marynarki – 1967
• kapitan marynarki – 1971
• komandor podporucznik – 1976
• komandor porucznik – 1981
• komandor – 1985
• kontradmirał – 1996

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2001)^[3]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Złoty Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Bibliografia

• Strona internetowa Marynarki Wojennej

Przypisy