Zatoka tętnicy szyjnej (zatoka szyjna, ang. carotid sinus, łac. sinus caroticus) – miejsce tuż przed podziałem tętnicy szyjnej wspólnej (ang. common carotid artery) na tętnicę szyjną wewnętrzną (ang. internal carotid artery) i zewnętrzną (ang. external carotid artery) zawierające liczne baroreceptory. Receptory te pod wpływem zmian ciśnienia krwi tętniczej wysyłają impulsację do jądra nerwu błędnego i ośrodka naczynioruchowego w pniu mózgu. Ramię odśrodkowe odruchu stanowią włókna nerwu błędnego dochodzące do węzła zatokowego i węzła przedsionkowo-komorowego, modulując pracę serca w odpowiedzi na sygnały z zatoki szyjnej.
U niektórych osób odruch jest szczególnie nasilony: ucisk na zatokę może powodować u nich znaczne spowolnienie akcji serca, czego efektem bywa omdlenie. Jednocześnie ten rękoczyn ("masaż zatoki") jest wykorzystywany jako pierwsza interwencja w opanowywaniu niektórych typów częstoskurczu nadkomorowego.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.