Zarządzanie przez cele (ang. Management by Objectives, MBO) – metoda zarządzania opisana po raz pierwszy w 1954 przez Petera Druckera w jego książce Praktyka zarządzania[1].

Opis

U podstaw tej metody leży założenie, że do najcenniejszych zasobów przedsiębiorstwa decydujących o jego wynikach należy motywacja, inicjatywa i aktywność pracowników. Idea przewodnia MBO skoncentrowana jest na wspólnym (przełożeni i podwładni) określeniu i negocjowaniu celów, wspólnym ustalaniu mierników pożądanych wyników końcowych oraz na wspólnych okresowych przeglądach i ocenie uzyskanych rezultatów.

Pojęcie ZPC (Management by Objectives - MBO), które po raz pierwszy zostało nakreślone przez Petera Druckera w książce z 1954 r. pt.: „The Practice of Management”  jest czynnikiem motywującym kadrę zarządzającą, może się stać również motywatorem dla osób uczestniczących w realizacji celu.

"Każde przedsiębiorstwo wymaga zaangażowania we wspólne cele i wspólne wartości. Bez takiego zobowiązania nie ma przedsiębiorstwa; jest tylko tłum. Przedsiębiorstwo musi mieć proste, jasne i jednoczące cele."[2]

Zarządzanie przez cele nie narzuca kierownictwu dokładnych metod osiągnięcia celu. Każdy kierownik powinien być rozliczany wyłącznie za wyniki, a to w jaki sposób ten wynik osiągnie zależne jest tylko od niego[2].

Przypisy

  1. ↑ Daniel A. Wren: The History of Management Thought. John Wiley & Sons, 2005, s. 411. ISBN 0-471-66922-9.
  2. 1 2 Peter F. Drucker, The essential Drucker : selections from the management works of Peter F. Drucker., wyd. 1st ed, New York: HarperBusiness, 2001, ISBN 0-06-621087-9, OCLC 47251668 [dostęp 2022-01-24].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.