 nr rej. X0109 | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Rozpoczęcie budowy |
XIII w. |
| Zniszczono |
1798 |
| Odbudowano |
1819 |
Położenie na mapie Albanii  | |
 39°44′30,09″N 19°59′33,23″E/39,741692 19,992564 | |
Zamek Alego Paszy w Butrincie (alb.: Kalaja E Ali Pashes Ne Butrint) – zamek w Butrincie, w południowo-zachodniej Albanii, u ujścia kanału Vivari.
Początki twierdzy w Butrincie sięgają XIII wieku, kiedy stanowiła ona jeden z umocnionych ośrodków na terenie Despotatu Epiru. Rozwój twierdzy przypadł na czasy dominacji weneckiej w tej części Albanii. W początkach XVI w. Butrint był ważną bazą dla Wenecjan, operujących z Korfu, którzy w okolicach Butrintu zajmowali się połowem ryb i pozyskiwaniem drewna. W czasie konfliktów wenecko-osmańskich zamek wielokrotnie przechodził z rąk do rąk. Na mocy układu w Campo-Formio twierdzę wenecką w 1797 zajęły na krótko oddziały francuskie, które zniszczyły ją doszczętnie w 1798. Odbudowano ją w 1819 z inicjatywy osmańskiego możnowładcy Alego Paszy, dla którego była to jedna z najważniejszych rezydencji na ziemiach albańskich, kontrolująca ruch na morzu pomiędzy Korfu a wybrzeżem Albanii (po zajęciu przez Brytyjczyków Wysp Jońskich). Była to wówczas niewielka budowla na planie kwadratu, z trzema wieżami. Należała do systemu obronnego, obejmującego Tepelenę i Gjirokastrę, Porto Palermo i Libohovę.
Do czasów współczesnych zachowała się centralna wieża i część murów. Mury wznoszą się do wysokości pięciu metrów, zamek ma tylko jedno wejście od strony północnej. W 1948 została wpisana do rejestru zabytków chronionych przez państwo[1]. Obecnie pełni funkcję muzeum na wolnym powietrzu.
Przypisy
- ↑ Parku Kombëtar i Butrintit. Plani i Menaxhimit të Integruar (2020-2030) [online], kultura.gov.al [dostęp 2023-09-11] (alb.).
Bibliografia
- James Pettifer: Albania & Kosovo. Blue guide. London: 2001, s. 439. ISBN 0-7136-5016-8.
- Historia i opis zamku. tepelena.wetpaint.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-24)].