Rodzina Icchaka Rabina podczas pogrzebu: syn Juwal, żona Le’a, wnuczka No’a, córka Dalja i wnuk Jonatan

Zamach na Icchaka Rabinazamach na premiera Izraela Icchaka Rabina dokonany przez ultraprawicowego nacjonalistę Jigala Amira 4 listopada 1995 w Tel Awiwie na placu Królów Izraela. Zamachowiec strzelił dwukrotnie, trafiając premiera w płuca. W wyniku ran Rabin zmarł 40 minut później w szpitalu[1][2][3].

Icchak Rabin
(1922–1995)
Monument w Tel Awiwie upamiętniający miejsce zabójstwa Icchaka Rabina

Amir dokonał zamachu w geście sprzeciwu wobec pokojowej polityki Rabina względem Palestyńczyków i próbom rozwiązania konfliktu izraelsko-palestyńskiego w myśl hasła „ziemia za pokój”, a w szczególności wobec porozumień z Oslo, które stały się podstawą prawną do powstania Autonomii Palestyńskiej. Rozpoczęcie procesu pokojowego przyniosło Rabinowi oraz z ministrowi spraw zagranicznych Szimonowi Peresowi i przywódcy OWP Jasirowi Arafatowi Pokojową Nagrodę Nobla, ale stało się także przyczynkiem do wielkich protestów izraelskiej prawicy. Doprowadziły one do atmosfery sprzyjającej zamachowi[2][4][3].

Po wyborach parlamentarnych w Izraelu w 1996 do władzy powróciła prawica z Likudem na czele[5], premierem nowego rządu został Binjamin Netanjahu[6], a proces pokojowy został znacząco spowolniony[2].

Jigal Amir w czasie procesu powoływał się na religijne zasady, które pozwalały mu na zabicie „zdrajcy Izraela”. Został skazany na dożywotnie pozbawienie wolności[1].

Dla upamiętnienia zabitego męża stanu, plac, na którym zginął, nazwano jego imieniem[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 8 zamachów uwiecznionych na taśmie. ahistoria.pl. [dostęp 2019-05-09].
  2. 1 2 3 Israel - Oslo II and Rabin’s assassination, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-05-09] (ang.).
  3. 1 2 Yitzhak Rabin. Jewish Virtual Library. [dostęp 2019-05-22]. (ang.).
  4. Yitzhak Rabin, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-05-09] (ang.).
  5. Members of the Fourteenth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2019-05-04]. (ang.).
  6. All Governments of Israel. Government 27. knesset.gov.il. [dostęp 2019-05-04]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.