Zagrodno
wieś
Ilustracja
Dwór z XVI w.
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

złotoryjski

Gmina

Zagrodno

Liczba ludności (III 2011)

1471[1]

Strefa numeracyjna

76

Kod pocztowy

59-516[2]

Tablice rejestracyjne

DZL

SIMC

0368480

Położenie na mapie gminy Zagrodno
Mapa konturowa gminy Zagrodno, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zagrodno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Zagrodno”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Zagrodno”
Położenie na mapie powiatu złotoryjskiego
Mapa konturowa powiatu złotoryjskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Zagrodno”
Ziemia51°11′27″N 15°51′57″E/51,190833 15,865833[3]

Zagrodno (niem. Adelsdorf[4]) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie złotoryjskim, w gminie Zagrodno, na pograniczu Pogórza Kaczawskiego w Sudetach i Niziny Śląsko-Łużyckiej (Równiny Chojnowskiej).

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa legnickiego.

Demografia

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyło 1471 mieszkańców[1]. Jest największą miejscowością gminy Zagrodno.

Nazwa

12 listopada 1946 nadano miejscowości polską nazwę Zagrodno[4].

Historia

W 1945 r. miejscowość została zajęta przez wojska radzieckie, a następnie przyłączona do Polski. Ówczesnych mieszkańców wysiedlono do Niemiec.

Powodzie

7 sierpnia 2010 Zagrodno zostało zalane przez wezbraną po opadach rzekę Skorę[5]; poziom wody osiągnął wysokość ponad 3 metry[6].

Zbiory Ossolineum

W 1944 r. Niemcy umieścili w Zagrodnie część zbiorów lwowskiego Zakładu Narodowego im. Ossolińskich[7][8]. Zachowane zbiory biblioteczne zasiliły w 1947 r. reaktywowaną we Wrocławiu Bibliotekę Ossolineum.

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[9]:

  • kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki, parafialny, pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy i Chrystusa Króla, z lat 1789-1792 (projekt Carla Gottharda Langhansa).
  • cmentarz przykościelny, z XIV w., XVIII w.
  • kaplica grobowa rodziny Reibnitzów, z XVIII w.
  • zespół dworski I, z XVI w., z drugiej połowy XIX w.
  • zespół dworski II, nr 157, z 1750 r.

Przypisy

  1. 1 2 GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1592 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 156350
  4. 1 2 Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  5. ↑ Piotr Kanikowski, Krzysztof Maciejak. Złotoryję zalewa potok, Zagrodno tonie (ZDJĘCIA). „Gazeta Wrocławska”, 2010-08-08. Polskapresse Sp. z o.o.. [dostęp 2012-04-29]. (pol.).
  6. ↑ Piotr Kanikowski. Powiat złotoryjski: Zagrodno pod wodą. „Gazeta Wrocławska”, 2010-08-07. Polskapresse Sp. z o.o.. [dostęp 2012-04-29]. (pol.).
  7. ↑ Jakub Tyszkiewicz, Z tradycją w przyszłość. Zakład Narodowy im. Ossolińskich [online], Nowy Dziennik, 14 listopada 2008 [zarchiwizowane z adresu 2009-01-05].
  8. ↑ W bibliografii dotyczącej historii zbiorów ossolińskich miejscowość nazywana bywa także Adelin.
  9. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 267,268. [dostęp 2012-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].

Bibliografia

  • Pogórze Kaczawskie, Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 7: pod red. M. Staffy; Wydawnictwo I-BiS, Wrocław, 2002, ss.648-54, ISBN 83-85773-47-9

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.