Zabełcze
część miasta, osiedle Nowego Sącza
Ilustracja
Grota zabełecka
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miasto

Nowy Sącz

W granicach Nowego Sącza

2 lutego 1977[1]

SIMC

0959866

Zarządzający

Bogumiła Kałużny

Powierzchnia

3,55 km²

Populacja (2018[2])
• liczba ludności


1 211

• gęstość

341 os./km²

Strefa numeracyjna

18

Tablice rejestracyjne

KN

Położenie na mapie Nowego Sącza
Położenie na mapie
49°39′00″N 20°41′50″E/49,650000 20,697222
Strona internetowa

Zabełcze – osiedle w Nowym Sączu, położone w północnej części miasta. Graniczy z osiedlami Przetakówka i Helena oraz miejscowością Wielopole. Obecne granice osiedla od 2005 roku.

Główną ulicą Zabełcza jest Tarnowska (droga krajowa nr 75). W skład osiedla wchodzą także ulice Gajowa, Myśliwska, Dożynkowa, Sosnowa, Łowiecka, Brzozowa, Cisowa, Sadownicza, Korczynowa, Wielopolanka, Zabełecka, Lipowa oraz Wiśniowa.

Na osiedlu znajduje się Kościół Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej, a obok niego „grota zabełecka”. Znajduje się tu również cmentarz wojenny. Przy ul. Tarnowskiej 117 działa Klub Sportowy „Zabełcze”. Na terenie osiedla działa miejska oczyszczalnia ścieków oraz wysypisko śmieci. Przez osiedle kursują autobusy komunikacji miejskiej nr 5 i 31.

Etymologia

Zabełcze to „miejsce za bełkiem”, czyli wirem na Dunajcu powodującym „bełkot” wody.

Historia

Pierwsza wzmianka historyczna o Zabełczu pochodzi z 1292 r. (Sabelcze). Przez lata była własnością rycerskiego rodu Wielogłowskich herbu Starykoń. W połowie XVI/XVII wieku znajdowała się w rękach Jana Dobka-Łowczowskiego (1553-1628), dziedzica Zabełcza i Wielopola, stolnika króla Zygmunta III Wazy.

W latach 1884-1889 w zabełeckim dworze, u swego stryja hr. Gustawa Romera, mieszkał twórca polskiej kartografii Eugeniusz Romer. Folwark zabełecki w 1902 r. zakupili sądeccy OO Jezuici. Upaństwowiony w 1945 stanowił gospodarstwo Stacji Hodowli Nasion. W 1990 r. częściowo zwrócono majątek jezuitom.

Przypisy

Bibliografia

  • "Encyklopedia Sądecka". Nowy Sącz 2000.
  • "Nowy Sącz. Przewodnik po zabytkach". Nowy Sącz 1994.
  • E. Pawłowski."Przeszłość Sądeczyzny w świetle nazw miejscowych ". Rocznik Sądecki. Tom X.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.