Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Okręg autonomiczny | |
Akwen | |
Powierzchnia |
153,9[1] km² |
Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Jamalsko-Nienieckiego Okręgu Autonomicznego | |
Położenie na mapie Rosji | |
73°29′N 75°45′E/73,483333 75,750000 | |
Wyspa Wilkickiego[2] (ros. Остров Вилькицкого) – rosyjska wyspa arktyczna, położona na Morzu Karskim, u ujścia Zatoki Obskiej i Zatoki Jenisejskiej na pełne morze. Powierzchnia wyspy to ponad 150 km². Ma charakter nizinny, najwyższe wzniesienie sięga 5 m n.p.m.[1] Panuje tu klimat polarny.
Wyspa Wilkickiego ma długość 18 km i szerokość do 9 km. W zachodniej części wyspy znajduje się podłużna mierzeja; od wschodu wąska cieśnina dzieli ją od podłużnej, piaszczystej wyspy o nazwie kosa Wostocznaja (ros. коса Восточная). Obie wyspy tworzą łukowaty kształt, wygięty ku północy. Najbliższym lądem jest odległa o 25 kilometrów[1] na południe Wyspa Nieupokojewa.
Wyspa Wilkickiego została odkryta w 1874. Nazwano ją na cześć Andrieja Wilkickiego, rosyjskiego hydrografa i geodety.
Przypisy
- 1 2 3 Islands of Russian Federation. Program Środowiskowy Organizacji Narodów Zjednoczonych, 1998-02-18. [dostęp 2014-02-17]. (ang.).
- ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych Świata. Maciej Zych (redaktor). Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013, s. 237. ISBN 978-83-254-1988-2.
Linki zewnętrzne
Mapy w skali 1:200 000:
- о. Вилькицкого (ros.)
- коса Восточная. maps43.narod.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-23)]. (ros.).