wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) |
139[1] |
Strefa numeracyjna |
15 |
Kod pocztowy |
28-210[2] |
Tablice rejestracyjne |
TSZ |
SIMC |
0788710[3] |
Położenie na mapie gminy Bogoria | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |
Położenie na mapie powiatu staszowskiego | |
50°39′44″N 21°17′42″E/50,662222 21,295000[4] |
Wysoki Duże – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Bogoria[3][5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne
W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Wysok Dużych zawarty w tabeli 1.
Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[6] Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miastaNazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektuI. Gromada SZCZEGLICE
- Wysoki Duże
—
- Bugajówka — pole
- Dworskie — pole
- Góra — pole
- Kobiałki — pole, doły
- Ku Szczeglicom — pole
- Wyrwane Doły — pole, doły
- Zok — pole
Historia
Według Jana Długosza (Długosz, L.B., I, 318, 319, II, 332, 333) w XV wieku rozróżniano cztery wsie o nazwie Wysokie: prima, secunda, tertia i quarta alias Mała Wieś. W połowie XV wieku wieś Wysokie tertia[7] (Wielkie[8]), znajdowała się w parafii Szczeglice i liczyła 9 łanów kmiecych, karczmę oraz zagrodnika z rolą, z których płacono dziesięcinę archidiakonii sandomierskiej[7][8], w wysokości 10 grzywien[7]. Folwark rycerski dawał dziesięcinę plebanowi w Szczeglicach[7][8]. Właścicielami wsi byli Biszowski i Prandota herbu Nieczuja i Odrowąż oraz Jakub Jaguszewski herbu Habdank[8].
W 1578 roku miejscowość Wysokie major należała do parafii w Kiełczynie i była własnością Sebastyana Lipnickiego, który płacił wówczas podatek od 9 osadników, dwóch i pół łana, 6 zagrodników z rolą i 3 rzemieślników[7].
Miejscowość w XVI wieku nazywała się Wysokie Duże. W 1895 roku nosiła nazwę Wysoki Duże, zaś wcześniej Wysoczki Duże[7]. W rejestrze poborowym powiatu sandomierskiego z 1629 roku wymieniona jako Wysoki Wielkie. Właścicielem wsi był wówczas Jan Lipnicki[9].
Pod koniec XIX wieku wieś z folwarkiem należała do ówczesnego powiatu sandomierskiego, gminy Górki i parafii Szczeglice. W 1827 roku wieś i folwark liczyły 18 domów i 100 mieszkańców, zaś w 1895 roku 36 domów i 208 mieszkańców. Folwark Wysoki Wielkie liczył w 1880 roku 209 mórg, z czego 116 gruntów ornych i ogrodniczych, 11 łąk, 51 pastwisk, 20 lasu i 12 nieużytków. Stosowano płodozmian 9-polowy. Znajdowało się w nim 9 budynków drewnianych. W 1895 roku Wysoki Duże obejmowały 138 mórg ziemi dworskiej i 206 mórg ziemi włościańskiej[8].
Przypisy
- ↑ Wieś Wysoki Duże w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-20] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1561 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- 1 2 GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 153586
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 55, 77-96.
- 1 2 3 4 5 6 Wysoczki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 122 .
- 1 2 3 4 5 Wysoki Duże, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 128 .
- ↑ Zbigniew Anusik. Własność ziemska w powiecie sandomierskim w roku 1629. „Przegląd Nauk Historycznych 2012, R. XI, Nr.2”. s. 63.
Bibliografia
- Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.