 rzeczka Rgielewka w okolicach Grzegorzewa | |
 | |
| Prowincja | |
|---|---|
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion |
Wysoczyzna Kłodawska |
| Powierzchnia • ogółem • w Polsce |
|
| Zajmowane jednostki administracyjne |
Polska: |
Wysoczyzna Kłodawska (318.15) – mezoregion fizycznogeograficzny w środkowej Polsce, stanowiący północno-wschodnią część Niziny Południowowielkopolskiej. Region graniczy od północy z Pojezierzem Kujawskim, od południowego zachodu z Kotliną Kolską a od południowego wschodu z Równiną Kutnowską. Wysoczyzna Kłodawska leży na pograniczu czterech województw: wielkopolskiego, łódzkiego, kujawsko-pomorskiego i mazowieckiego.
Wysoczyzna jest krajobrazowo monotonną morenową równiną denudacyjną (tzw. moreny kutnowskie na południowym wschodzie), przez którą przebiega tektoniczny wał kujawski z wysadami soli kamiennej (eksploatowany w Kłodawie oraz nieeksploatowany w Łaniętach)[1]. Jest to region o dominującym charakterze rolniczym.
Głównymi ośrodkami miejskimi regionu są Kłodawa i Krośniewice, ponadto wsie Grzegorzew, Dąbrowice, Chodów, Łanięta, Osiek Mały, Olszówka i Nowe Ostrowy.
Przypisy
- ↑ Wysadowe złoża solne [online], surowce-chemiczne.pgi.gov.pl [dostęp 2020-06-12].