Wyżyna Przedborska

Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Wyżyny Polskie
Podprowincja	Wyżyna Małopolska
Makroregion	Wyżyna Przedborska
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska – woj. łódzkie – woj. śląskie – woj. świętokrzyskie

Wyżyna Przedborska (342.1) – makroregion naturalny w północno-zachodniej części Wyżyny Małopolskiej, w dorzeczu górnej Pilicy. Od wschodu ograniczony jest Wyżyną Kielecką, a od północy Wzniesieniami Południowomazowieckimi. Zajmuje powierzchnię ok. 5,3 tys. km².

Stanowi geologiczne przedłużenie Niecki Nidziańskiej i otaczających ją pasm wzniesień. Zbudowana jest ze skał wieku kredowego i jurajskiego. Obniżenia terenowe wypełnione są przez piaski i gliny zlodowacenia środkowopolskiego, ponad ich powierzchnią wznoszą się pojedyncze pasma oraz wzgórza wapienne i piaskowcowe.

Większość powierzchni Wyżyny Przedborskiej (części południowa, środkowa, północna i wschodnia) znajduje się w zlewni Pilicy, fragment zachodni w dorzeczu Warty, a południowo-wschodni – Nidy. Obszar pokryty jest mozaiką pól uprawnych i lasów, z niewielką przewagą tych ostatnich.

Najwyższe wzniesienie – 351 m, w Paśmie Przedborsko-Małogoskim (w okolicy wsi Cieśle).

Wyżyna dzieli się na 6 mniejszych jednostek fizycznogeograficznych:

• Wzgórza Radomszczańskie
• Wzgórza Opoczyńskie
• Próg Lelowski
• Nieckę Włoszczowską
• Pasmo Przedborsko-Małogoskie
• Wzgórza Łopuszańskie

Główne miasta to: Radomsko, Opoczno, Przedbórz, Małogoszcz, Końskie, Koniecpol i Włoszczowa.

Wśród wsi o cennych walorach kulturowych wymienić należy m.in. Skotniki nad Pilicą, Gidle, Rudkę i Chełmo.