Wyżeł niemiecki krótkowłosy
Ilustracja
Wyżeł niemiecki krótkowłosy
Inne nazwy

Deutsch Kurzhaar

Kraj patronacki

Niemcy

Kraj pochodzenia

Niemcy[1]

Wymiary
Wysokość

62 – 66 cm (psy),
58 – 63 cm (suki)

Masa

23 do 29 kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa VII, Sekcja 1,
numer wzorca 119

AKC

Sporting

ANKC

Grupa 3 (Gundogs)

CKC

Grupa 1 (Sporting Dogs)

KC(UK)

Gundog

NZKC

Gundog

UKC

Gun Dog Breeds

Wyżeł niemiecki krótkowłosy – jedna z ras psów należąca do grupy wyżłów, zaklasyfikowana do sekcji wyżłów kontynentalnych, w podsekcji psów w typie gończego. Typ wyżłowaty[2]. Podlega próbom pracy[1].

Wyżeł niemiecki krótkowłosy to popularna zarówno w Niemczech, jak i w innych krajach rasa psa myśliwskiego, wykorzystywanego głównie do wystawiania, wypłaszania i aportowania ptactwa. Wyżeł niemiecki krótkowłosy jest jednym z niewielu ras wyżłów nadających się do pracy także jako wyżeł wszechstronny. W przeciwieństwie do większości ras wyżłów, po właściwej tresurze jest z powodzeniem wykorzystywany do polowań w terenie leśnym jako płochacz, tropowiec i posokowiec. Jego przodkami są wyżły włoskie oraz pointery.

Wyżeł niemiecki krótkowłosy to harmonijnie zbudowany pies, szybki w pracy na tropie. Charakteryzuje się wyniosłą postawą o wyraźnej linii, suchą głową, wysoko noszonym ogonem, twardą i błyszczącą szatą. Ma łagodne i zrównoważone usposobienie.

Szata i umaszczenie

Szata jest gładka, gruba i krótka. Umaszczenie może występować:

  • brązowe
  • brązowe z plamkami lub dereszowatymi znaczeniami
  • ciemny deresz
  • jasny deresz (na zdjęciu)
  • białe z brązowymi znaczeniami (tzw. bielak)
  • czarne (bardzo rzadkie)
  • czarne z żółtym podpalaniem.

Przypisy

  1. 1 2 Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 296.
  2. ↑ Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. s. 143.

Bibliografia

  • Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.
  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
  • Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 1998, s. 225. ISBN 83-7073-122-8.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.