Współczynnik tarcia – wielkość charakteryzująca siłę tarcia. W zależności od rodzaju tarcia, wyróżnia się odpowiednie współczynniki tarcia. Oznaczany jest przez: μ [mi], k lub f

Tarcie ślizgowe

W tarciu ślizgowym (suwnym), współczynnik tarcia jest równy stosunkowi siły tarcia T do sił nacisku F_n ciała na podłoże (drugie ciało).

${\displaystyle \mu ={\frac {T}{F_{n}}}}$

Współczynnik tarcia ślizgowego jest wielkością bezwymiarową.

W powyższym wzorze współczynnik tarcia określony jest przez siłę tarcia T:

• dla tarcia kinetycznego – działającą podczas ruchu,
• dla tarcia statycznego – równą co do wartości maksymalnej sile w kierunku możliwego ruchu, która nie wprawia jeszcze ciał w ruch.

W większości przypadków współczynnik tarcia statycznego jest większy od współczynnika tarcia kinetycznego. Wartości współczynnika tarcia silnie zależą od rodzaju powierzchni, zanieczyszczeń i wielu innych czynników, dlatego czasem określa się również warunki w jakich przeprowadzono pomiar np. kształtu, chropowatości powierzchni.

Dla tarcia ślizgowego, w miejsce współczynnika tarcia ślizgowego czasem podaje się kąt tarcia określony wzorem:

${\displaystyle \mu =\operatorname {tg} \rho }$

Kąt tarcia jest równy kątowi nachylenia równi pochyłej, przy którym ciało zsuwa się ruchem jednostajnym.

Tarcie toczne

Dla tarcia tocznego współczynnik tarcia jest równy stosunkowi momentu tarcia tocznego M_t do siły nacisku N. Współczynnik ten ma wymiar wyrażany w jednostkach długości (np. m).

${\displaystyle f={\frac {M_{t}}{N}}}$

Współczynnik tarcia

Współczynniki tarcia ślizgowego pomiędzy niektórymi materiałami^[1][2]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Współczynniki tarcia materiałów. roymech.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-01)]. (ang.)