Woltamperometria – technika analityczna, której podstawą jest pomiar zależności natężenie prądu – potencjał elektryczny w układzie elektrody pracującej i odniesienia zanurzonych w roztworze badanym zawierającym oznaczaną substancję i elektrolit podstawowy. Elektroda porównawcza (odniesienia) jest niepolaryzowana (np. elektroda kalomelowa), natomiast elektroda pracująca jest polaryzowaną obojętną i może to być:
- kroplowa elektroda rtęciowa (KER)
- inna elektroda rtęciowa
- mikroelektroda stała
Pomiary wykonywane z zastosowaniem KER są nazywane polarografią zgodnie z terminologią Międzynarodowej Unii Chemii Czystej i Stosowanej (IUPAC), choć często pojęcie to jest utożsamiane z woltamperometrią.
Bibliografia
- Władysław W. Kubiak, R. Piech, Wstęp do polarografii i woltamperometrii, Katedra Chemii Analitycznej Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej [dostęp 2006-10-31].
- Encyklopedia techniki. Chemia, Władysław Gajewski (red.), wyd. 3, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1972, OCLC 12887187.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.