Wojciech Roj

Data i miejsce urodzenia	19 lipca 1875 Zakopane
Data i miejsce śmierci	16 listopada 1954 Zakopane
Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP)
Okres	od 26 stycznia 1919 do 27 listopada 1922
Przynależność polityczna	PSL „Piast”
Poseł III kadencji Sejmu (II RP)
Okres	od 9 grudnia 1930 do 10 lipca 1935
Przynależność polityczna	Stronnictwo Ludowe

Wojciech Roj, młodszy (ur. 19 lipca 1875 w Zakopanem, zm. 16 listopada 1954 tamże) – polski działacz polityczny i społeczny, poseł na Sejm II RP, rzeźbiarz.

Życiorys

Pochodził z rodziny chłopskiej, był bratankiem gospodarza góralskiego i przewodnika tatrzańskiego Wojciecha. Ukończył w Zakopanem szkołę ludową oraz szkołę przemysłu drzewnego. Należał do aktywnych działaczy kształtującego się ruchu chłopskiego na Podhalu, był związany z Polskim Stronnictwem Ludowym „Piast”. Wchodził w skład rady powiatowej, był zastępcą wójta Zakopanego, prezesem miejscowej Ochotniczej Straży Pożarnej, wiceprezesem Związku Górali. Był także zastępcą dyrektora Składnicy Kółek Rolniczych oraz członkiem powiatowej Kasy Zaliczkowej.

W latach 1919–1922 pełnił mandat poselski w Sejmie Ustawodawczym, a w latach 1930–1935 w Sejmie III kadencji. Po 1935 nadal działał społecznie. W 1920 złożył w Sejmie wniosek o zniesienie tzw. żelarki na Spiszu i Orawie^[1] – ostatniej pozostałości pańszczyzny na ziemiach polskich (nastąpiło to ostatecznie ustawą w 1931^[2]). Został pochowany na Nowym Cmentarzu przy ul. Nowotarskiej w Zakopanem (kw. N4-1-2)^[3].

Grób Wojciecha Roja młodszego na Nowym Cmentarzu w Zakopanem

Przypisy

Bibliografia

• Wiesław Bieńkowski, Wojciech Roj, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXXI, 1989 (informacje przy życiorysie stryja)
• Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (pod redakcją Jacka Majchrowskiego), Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, Warszawa 1994
• informacje z bazy danych o parlamentarzystach Biblioteki Sejmowej