Piotrowicz w barwach Budowlanych Lublin (2011) | |||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
23 marca 1990 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
183 cm[1] | ||||||||||||||||||
Masa ciała |
93 kg[1] | ||||||||||||||||||
Rugby union | |||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Reprezentacja narodowa[infobox 2] | |||||||||||||||||||
rugby union | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
rugby 7 | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Wojciech Piotrowicz (ur. 23 marca 1990[5] w Lublinie[6]) – polski rugbysta występujący na pozycji łącznika ataku[7], multimedalista mistrzostw Polski, w tym mistrz kraju z Ogniwem Sopot, reprezentant Polski w odmianach siedmio- i piętnastoosobowej.
Młodość
Piotrowicz pochodzi z rodziny blisko związanej z rugby – dyscyplinę tę uprawiali w przeszłości jego ojciec i brat[8]. Jest wychowankiem Budowlanych Lublin, na pierwszy trening trafił w wieku 6 lat[7]. W barwach lubelskiego klubu występował na wszystkich szczeblach juniorskich i młodzieżowych[9][10]; kilkakrotnie z sukcesami uczestniczył w Ogólnopolskiej Olimpiadzie Młodzieży[11][12][13]. W 2007 roku z Budowlanymi jako kapitan drużyny sięgnął po mistrzostwo Polski w kategorii kadetów[14]. W wieku juniorskim występował na pozycji łącznika młyna[7][9] albo środkowego ataku[13].
Kariera klubowa
W pierwszym zespole debiutował nie później niż w sierpniu 2008 roku. W sezonie 2008/2009 był etatowym kopaczem drużyny z Lublina, która występowała wówczas na drugim poziomie rozgrywkowym. Drużynowo Budowlani zajęli wówczas drugie miejsce i nie zdołali wywalczyć awansu do I ligi. Indywidualnie młody zawodnik występujący już wówczas na pozycji łącznika ataku zdobył w 11 kolejkach 84 punkty, co obok Bogdana Wróbla (85) było najlepszym wynikiem w rozgrywkach[15]. Przed kolejnym sezonem II ligę przemianowano na I ligę, a dotychczasową I ligę na Ekstraligę. W nim ekipa z Lublina zdominowała pierwszoligowe rozgrywki, wygrywając wszystkie spotkania fazy zasadniczej (sześć z dziesięciu z ofensywnym punktem bonusowym). Następnie wysoko ograła w fazie pucharowej Pogoń Siedlce i Czarnych Pruszcz Gdański, dzięki czemu pewnie awansowała do Ekstraligi. Piotrowicz był zdecydowanie najskuteczniejszym zawodnikiem rozgrywek, zdobywając w sumie 134 punkty (ponad dwukrotnie więcej od drugiego w kolejności)[16].
Na najwyższym poziomie rozgrywkowym grał w Lublinie bez większych sukcesów do końca 2013 roku, kiedy to po zakończeniu rundy jesiennej przeniósł się do Pogoni Siedlce[17]. W barwach Budowlanych rozegrał łącznie 68 meczów ligowych, zdobywając 519 punktów[2]. Tuż po transferze dotarł do finału ligi, w którym jednak wysoko uległ faworyzowanej Lechii Gdańsk[18] W drugiej połowie sezonu zdobył 34 punkty[19], w tym jedyne trzy punkty Pogoni w finale[18].
W kolejnym sezonie Piotrowicz indywidualnie z wynikiem 144 punktów został sklasyfikowany na piątym miejscu na liście najskuteczniejszych zawodników Ekstraligi[20]. Drużynowo sezon Pogoni nie był już tak udany jak poprzedni – zespół z Siedlec kończył rozgrywki, broniąc się przed spadkiem[21].
Po zakończeniu sezonu łącznik ataku zmienił klub. Początkowo przebywał na testach w Szkocji[22] w klubie Cartha Queens Park[23], jednak ostatecznie pozostał w kraju i dołączył do Ogniwa Sopot[24]. Pierwszy rok w nowej drużynie Piotrowicz zakończył z brązowym medalem mistrzostw Polski. W meczu o trzecie miejsce ekipa z Sopotu pokonała Arkę Gdynia 10:9, a zawodnik rodem z Lublina zdobył połowę punktów swojej drużyny[25]. W całym sezonie zagrał w 20 spośród 21 spotkań[4] i ze 128 punktami ponownie uplasował się w czołówce tabeli najskuteczniejszych zawodników rozgrywek[26]. Dodatkowo w 2016 roku Piotrowicz z Ogniwem dotarł do przegranego z Budowlanymi Łódź finału Pucharu Polski[27]. Na gali Husarzy, nagród przyznawanych w polskim środowisku rugby Piotrowicz otrzymał statuetkę dla „Odkrycia Roku 2016”[28].
W sezonie 2016/2017 oraz w sezonie 2018 sopocianie docierali do finału Ekstraligi. W obu przypadkach ulegali w nich dominującej wówczas w Polsce drużynie Budowlanych Łódź[29][30]. Pod względem indywidualnym pierwszy z nich nie był dla Piotrowicza udany – z powodu poważnej kontuzji kolana (zerwanie więzadeł pobocznych) odniesionej w meczu reprezentacyjnym[7][8][31] rozegrał w sezonie łącznie jedynie sześć meczów[4], zdobywając w nich 64 punkty[32]. Tuż po zakończeniu sezonu ligowego w listopadzie ponownie uszkodził więzadło poboczne w tym samym stawie (zerwanie drugiego z przyczepów)[8] i do gry powrócił dopiero w czerwcu kolejnego roku. W 10 meczach[4] kolejnego sezonu zdobył dla swojej drużyny 77 punktów[33].
Występując w barwach Ogniwa w sezonie 2019, sięgnął po mistrzostwo Polski. W finale sopocianie ponownie spotkali się z drużyną z Łodzi (po zmianach organizacyjnych pod nazwą Rugby Łódź), jednak tym razem spotkanie zakończyło się wynikiem 27:24 dla ekipy z Trójmiasta. Zwycięstwo ekipie z Sopotu dał skuteczny drop goal Piotrowicza w ostatnich minutach starcia[34][35]. Łącznie w ciągu roku zdobył on 123 punkty[8] w 10 meczach[4]. W przerwanym przez pandemię COVID-19 sezonie 2019/2020 Ogniwo wywalczyło Puchar Ekstraligi, pokonując Juvenię Kraków 35:3[36][37].
Po wznowieniu zmagań Ogniwo potwierdziło swoją silną pozycję w krajowych rozgrywkach, pokonując w finale Ekstraligi 2020/2021 Rugby Łódź 19:15[38]. Piotrowicz w 18 meczach[4] wywalczył 146 punktów[39], w tym 14 w finale[38]. Do wielkiego finału Ekstraligi dotarł z Ogniwem także i rok później, jednak tym razem wynikiem 16:17 sopocianie ulegli na własnym stadionie Orkanowi Sochaczew[40]. Łącznik ataku Ogniwa zakończył sezon ze 131 punktami[41] w 12 meczach[4].
Kariera reprezentacyjna
W drużynie narodowej Piotrowicz debiutował na poziomie kadetów (U-16, U-17) we wrześniu 2006 roku w meczu z rówieśnikami z Czech. W tej kategorii wiekowej występował też w kolejnym roku[42]. Począwszy od lipca 2007 roku powoływany był do kadry juniorów (U-18). Obok chociażby Mateusza Bartoszka czy Tomasza Gasika – w przyszłości wielokrotnych reprezentantów wśród seniorów – uczestniczył w marcowych Mistrzostwach Europy 2008, gdzie Polacy zajęli 10. miejsce (2. w grupie B)[43].
Jeszcze wiosną 2008 roku trafił do kadry do lat 19. We wrześniu uczestniczył w nieudanych Mistrzostwach Europy U-19, które rozegrano w Gdańsku i Sopocie. W tym samym zespole grali też (oprócz Bartoszka i Gasika) m.in. Dawid Popławski czy Cédric Vaissière[44][45][46]. Na mistrzostwach wystąpił też rok później – w portugalskiej Coimbrze Polacy wygrali jeden z trzech meczów i zostali sklasyfikowani na szóstej pozycji. W składzie reprezentacji Piotrowicz znalazł się wówczas obok chociażby przyszłego kapitana kadry seniorów Piotra Zeszutka[43][47]. Tuż po zakończeniu turnieju wychowanek Budowlanych Lublin dołączył do reprezentacji U-20 przed Mistrzostwami Europy grupy B w tej kategorii wiekowej, jakie w listopadzie rozegrano w Mołdawii. Na turnieju tym Polacy pokonali najpierw Serbów 33:3, a w finale gospodarzy 16:15. Piotrowicz kopem z rzutu karnego na kilka minut przed końcem spotkania zdobył punkty decydujące o wygranej. Występy w zespole do lat 20 kontynuował w roku 2010[44].
Także w latach 2009–2010 Piotrowicz powoływany był na konsultacje seniorskiej kadry w rugby 7[48].
W styczniu 2010 roku po raz pierwszy uczestniczył w zgrupowaniu reprezentacji seniorów w rugby piętnstoosobowym. Debiutował w listopadzie w wygranym 22:17 wyjazdowym meczu Pucharu Narodów Europy z Niemcami. Jeszcze w pierwszej połowie zmienił wówczas kontuzjowanego Alexandre’a Beccuau[49].
W kolejnych pięciu latach zaliczył jednak zaledwie trzy mecze w kadrze, wszystkie w 2012 roku[uwaga 1]. Bardziej regularnie zaczął pojawiać się w reprezentacji począwszy od 2016 roku, kiedy selekcjonerem został Blikkies Groenewald. Wówczas też w meczu z Ukrainą zdobył swoje pierwsze punkty w narodowych barwach (17 z 22 uzyskanych ogółem przez Polaków)[50]. Na początku 2017 roku wychodził w pierwszym składzie jako łącznik ataku w meczach z Portugalią[51], Mołdawią[52] i Holandią[53], jednak w ostatnim z wymienionych doznał poważnej kontuzji stawu kolanowego[7][8][31]. Do gry w kadrze powrócił w listopadzie na kolejny mecz z Mołdawią, jednak ponownie uszkodził wówczas więzadła w kolanie[8].
We wrześniu 2018 roku znalazł się w składzie reprezentacji „siódemek” na turniej Grand Prix Series w Łodzi stanowiący jedną z rund Mistrzostw Europy[54].
Także w 2018 roku w spotkaniu z Litwą zdobył 16 z 33 punktów reprezentacji Polski[55]. Trzy lata później w wygranym 21:16 meczu z Niemcami dzięki siedmiu skutecznie wykonanym rzutom karnym zdobył wszystkie punkty drużyny narodowej[56]. Tydzień później zdobył 22 spośród 37 punktów, jakie w pojedynku ze Szwajcarią uzyskali reprezentanci Polski[57]. Zwycięstwa z tymi rywalami walnie przyczyniły się do awansu Polaków na najwyższy poziom rozgrywek organizowanych przez Rugby Europe. W lutym 2023 roku uczestniczył w pierwszym wygranym spotkaniu na poziomie RE Championship – przeciwko Belgii zdobył 11 z 21 punktów swojego zespołu[58].
Statystyki
Drużyna narodowa | Rok | Mecze | Punkty |
---|---|---|---|
Polska | 2010 | 1 | 0 |
2011 | — | ||
2012 | 3 | 0 | |
2013 | — | ||
2014 | — | ||
2015 | — | ||
2016 | 1 | 17 | |
2017 | 4 | 24 | |
2018 | 3 | 23 | |
2019 | 2 | 2 | |
2020 | — | ||
2021 | 4 | 47 | |
2022 | 1 | 3 | |
2023 | 5 | 31 | |
Suma | 24 | 147 |
Występy w reprezentacji Polski | |||||
---|---|---|---|---|---|
Lp. | Data | Stadion, miasto | Przeciwnik | Wynik | Zdobyte punkty |
1. | 20.11.2010 | Feldgerichtstraße, Frankfurt | Niemcy | 22:17 | 0[59] |
2. | 7.04.2012 | Stadion Króla Baudouina I (A2), Bruksela | Belgia | 13:20 | 0[60] |
3. | 21.04.2012 | Nationaal Rugby Centrum, Amsterdam | Holandia | 32:19 | 0[61] |
4. | 6.10.2012 | Stadion Josefa Kohouta, Říčany | Czechy | 29:3 | 0[62] |
5. | 24.09.2016 | Arena Lublin, Lublin | Ukraina | 22:0 | 17 (pd 5K)[63] |
6. | 18.02.2017 | Complexo Desportivo Nacional do Jamor, Oeiras | Portugalia | 10:35 | 5 (pd K)[51] |
7. | 18.03.2017 | Stadionul Raional, Anenii Noi | Mołdawia | 15:3 | 5 (pd K)[52] |
8. | 8.04.2017 | Stadion Widzewa, Łódź | Holandia | 14:13 | 9 (3K)[53] |
9. | 18.11.2017 | Stadion GOŚ, Gdańsk | Mołdawia | 13:0 | 5 (pd K)[64] |
10. | 29.09.2018 | Stadion mládeže, Zlin | Czechy | 41:22 | 7 (2pd K)[65] |
11. | 3.11.2018 | Stadion Widzewa, Łódź | Litwa | 33:0 | 16 (2pd 4K)[55] |
12. | 17.11.2018 | Arena Lublin, Lublin | Holandia | 0:49 | 0[66] |
13. | 16.02.2019 | Complexo Municipal de Atletismo, Setúbal | Portugalia | 5:65 | 0[67] |
14. | 23.03.2019 | Stadion Miejski, Łódź | Szwajcaria | 25:28 | 2 (pd)[68] |
15. | 11.09.2021 | Stadion Juvenii, Kraków | Węgry | 43:3 | 4 (2pd)[69] |
16. | 9.10.2021 | Stadion Junist´, Lwów | Ukraina | 27:24 | 0[70][71] |
17. | 13.11.2021 | Narodowy Stadion Rugby, Gdynia | Niemcy | 21:16 | 21 (7K)[56] |
18. | 20.11.2021 | Stadion Polonii, Warszawa | Szwajcaria | 37:25 | 22 (2pd 6K)[57] |
19. | 19.03.2022 | Nelson Mandela Stadium, Bruksela | Belgia | 11:41 | 3 (K)[72] |
20. | 4.02.2023 | Stadionul Arcul de Triumf, Bukareszt | Rumunia | 27:67 | 2 (pd)[73] |
21. | 11.02.2023 | Narodowy Stadion Rugby, Gdynia | Portugalia | 3:65 | 3 (K)[74] |
22. | 18.02.2023 | Narodowy Stadion Rugby, Gdynia | Belgia | 21:15 | 11 (pd 3K)[58] |
23. | 5.03.2023 | Narodowy Stadion Rugby, Gdynia | Niemcy | 18:23 | 8 (pd 2K)[75] |
24. | 11.02.2023 | Nationaal Rugby Centrum, Amsterdam | Belgia | 17:18 | 7 (2pd K)[76] |
Życie osobiste
Jest synem Wiesława Piotrowicza, lubelskiego rugbysty, a następnie wieloletniego sędziego rugby i działacza sędziowskiego w strukturach Polskiego Związku Rugby[2][8][77]. Zawodnikiem Budowlanych Lublin był także starszy brat Wojciecha Krzysztof[8][2][78]
Jest żonaty z Karoliną[34], którą poznał na początku nauki w liceum. Parą zostali po maturze[79].
W życiu zawodowym, poza rugby, w 2021–2022 roku był kierownikiem w firmie sprzątającej[7][80].
Uwagi
- ↑ Zobacz niżej listę spotkań w reprezentacji.
Przypisy
- 1 2 Seniorzy Skład [online], Polski Związek Rugby [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-03] (pol.).
- 1 2 3 4 Ilość występów | Ilość punktów [online], Budowlani Lublin, 11 września 2016 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-03] (pol.).
- ↑ Statystyki [online], Pogoń Siedlce [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-24] (pol.).
- 1 2 3 4 5 6 7 Statystyki na stronie trojmiasto.pl – Sezon: 2015/16 • 2016/17 • 2017/18 • 2018 • 2019 • 2020/21 • 2021/22 • 2022/23
- ↑ Kadra [online], Ogniwo Sopot [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-27] .
- ↑ [1923] Piotrowicz Wojciech [online], Polski Związek Rugby [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-29] (pol.).
- 1 2 3 4 5 6 Wojciech Piotrowicz: Byłem skazany na rugby. Ogniwo Sopot po kolejne złoto [online], trojmiasto.pl, 20 sierpnia 2021 [zarchiwizowane z adresu 2023-04-20] (pol.).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Jakub Kędzior , Wojciech Piotrowicz: mistrzostwo do czegoś zobowiązuje [online], Przegląd Sportowy, 30 sierpnia 2019 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-23] (pol.).
- 1 2 Sportowe Wakacje - relacja Bartka Czarneckiego, Budowlani Lublin, 18 sierpnia 2003 [zarchiwizowane 2023-04-25] (pol.).
- ↑ Wojtek Piotrowicz… ↓, 1:54–2:42.
- ↑ Siedlce w Mistrzowskiej Koronie ! ! ! [online], rugby.info.pl, 17 lipca 2005 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-24] (pol.).
- ↑ Składy finalistów OOM Łódź 2006′ [online], rugby.info.pl, 11 lipca 2006 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-24] (pol.).
- 1 2 XV All Star’s OOM w Koszalinie [online], rugby.info.pl, 20 lipca 2007 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-24] (pol.).
- ↑ Drużyna kadetów - Mistrzowie Polski 2007 [online], Budowlani Lublin, 2007 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-26] (pol.).
- ↑ Polski Związek Rugby > Rugby 15 > II Liga > 2008-2009, Polski Związek Rugby, 2008–2009 [zarchiwizowane 2016-06-06] (pol.).
- ↑ Polski Związek Rugby > Rugby 15 > I Liga, Polski Związek Rugby, 2009–2010 [zarchiwizowane 2010-07-25] (pol.).
- ↑ Wracamy na ligowe boiska! [online], Polski Związek Rugby, 27 marca 2014 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-31] (pol.).
- 1 2 Lechia obroniła tytuł mistrzowski! [online], Polski Związek Rugby, 6 lipca 2014 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-24] (pol.).
- ↑ Kamil Sulej , Wkład w srebro [online], sportsiedlce.pl, 21 lipca 2014 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-24] (pol.).
- ↑ Najskuteczniejsi rugbiści ligi! [online], Polski Związek Rugby, 23 lipca 2015 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-09] (pol.).
- ↑ Ekstraliga 2014-2015 - Tabela, wyniki [online], Polski Związek Rugby [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-25] (pol.).
- ↑ Kamil Sulej , U rugbistów bez rewolucji [online], sportsiedlce.pl, 1 sierpnia 2015 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-24] (pol.).
- ↑ Wojtek Piotrowicz… ↓, 6:36–6:45.
- ↑ Ogniwo liczy na wsparcie z Grenoble [online], trojmiasto.pl, 19 sierpnia 2015 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-28] (pol.).
- ↑ Rugbiści Ogniwa pokonali Arkę i zdobyli brąz [online], trojmiasto.pl, 25 czerwca 2016 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-01] (pol.).
- ↑ Najskuteczniejsi rugbiści ligi! [online], Polski Związek Rugby, 27 czerwca 2016 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-08] (pol.).
- ↑ Rugbiści Budowlanych Łódź zdobywcami Pucharu Polski Ekstraligi [online], Polsat Sport, 11 listopada 2016 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-07] (pol.).
- ↑ Husarze Polskiego Rugby wybrani! [online], Polski Związek Rugby, 25 marca 2017 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-26] (pol.).
- ↑ Rugbiści Ogniwa wicemistrzami Polski [online], trojmiasto.pl, 11 listopada 2017 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2022-07-06] (pol.).
- ↑ Ekstraliga: Budowlani SA v Ogniwo 38:16 w meczu o I miejsce [online], Polski Związek Rugby, 10 listopada 2018 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-25] (pol.).
- 1 2 Gra w reprezentacji nie służy rugbistom [online], trojmiasto.pl, 28 kwietnia 2017 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-24] (pol.).
- ↑ Ekstaliga: Najskuteczniejsi 2017 [online], Polski Związek Rugby, 24 listopada 2017 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-04] (pol.).
- ↑ Ekstaliga: Najskuteczniejsi 2018. Polski Związek Rugby, 2018-11-28. [dostęp 2023-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-27)].
- 1 2 Jacek Główczyński , Ligowiec Roku 2021. Wojciech Piotrowicz, Ogniwo Sopot: Rugby to całe moje życie [online], trojmiasto.pl, 19 stycznia 2022 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-25] (pol.).
- ↑ Tomasz Osowski , Rugbyści Ogniwa Sopot mistrzami Polski! Niesamowity finał, dramatyczna końcówka, „Gazeta Wyborcza”, 15 czerwca 2019 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-07] (pol.).
- ↑ Oświadczenie Zarządu w/s Ekstraligi [online], Polski Związek Rugby, 31 marca 2020 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-01] (pol.).
- ↑ Puchar Ekstraligi – Finał [online], Polski Związek Rugby, 11 lipca 2020 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-22] (pol.).
- 1 2 Ogniwo Sopot mistrzem Polski w rugby [online], Polsat Sport, 4 lipca 2021 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-07] (pol.).
- ↑ Ekstraliga: Najskuteczniejsi gracze [online], Polski Związek Rugby, 10 lipca 2021 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2022-01-16] (pol.).
- ↑ Ogniwo Sopot - Orkan Sochaczew 16:17. Rugbiści nie obronili mistrzostwa Polski [online], trojmiasto.pl, 26 czerwca 2022 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-16] (pol.).
- ↑ Najskuteczniejsi: Ekstraliga 2021/2022 [online], Polski Związek Rugby, 5 lipca 2022 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-25] (pol.).
- ↑ Polski Związek Rugby > Reprezentacja > Kadeci, Polski Związek Rugby, 2006–2007 [zarchiwizowane 2010-07-25] (pol.).
- 1 2 Polski Związek Rugby > Reprezentacja > Juniorzy > 2007-2008, Polski Związek Rugby, 2007–2008 [zarchiwizowane 2010-08-13] (pol.).
- 1 2 Polski Związek Rugby > Reprezentacja > Młodzieżowa U-20, Polski Związek Rugby, 2008–2010 [zarchiwizowane 2010-08-16] (pol.).
- ↑ Kadra na młodzieżowe Mistrzostwa Europy w Trójmieście [online], rugby.info.pl, 16 września 2008 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-25] (pol.).
- ↑ Polska w grupie B ME [online], rugby.info.pl, 27 września 2008 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-01] (pol.).
- ↑ Polska na 6 miejscu na ME U19 w Portugalii [online], rugby.info.pl, 31 października 2009 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-04] (pol.).
- ↑ Polski Związek Rugby > Reprezentacja > Seniorzy 7, Polski Związek Rugby, 2009–2010 [zarchiwizowane 2010-09-23] .
- ↑ Polski Związek Rugby > Reprezentacja > Seniorzy, Polski Związek Rugby, 2010 [zarchiwizowane 2010-12-21] (pol.).
- ↑ Rugby. Euforia, radość i wielka perspektywa. Polacy zdeklasowali Ukraińców [online], Gazeta Krakowska, 24 września 2016 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-28] (pol.).
- 1 2 Formularz zawodów Portugalia – Polska, Rugby Europe, 18 lutego 2017 [zarchiwizowane 2018-02-24] (ang. • fr.).
- 1 2 RET: Mołdawia v Polska 3:15 [online], Polski Związek Rugby, 18 marca 2017 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-21] (pol.).
- 1 2 RET: Polska v Holandia 14:13 [online], Polski Związek Rugby, 8 kwietnia 2017 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-10] (pol.).
- ↑ GPS7: Sprawozdanie z Łodzi [online], Polski Związek Rugby, 12 września 2018 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-29] (pol.).
- 1 2 RET: Polska v Litwa 33:0 [online], Polski Związek Rugby, 3 listopada 2018 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-03] (pol.).
- 1 2 Formularz zawodów Polska – Niemcy [online], Rugby Europe, 13 listopada 2021 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-14] (ang.).
- 1 2 RET: Polska v Szwajcaria 37:25 [online], Polski Związek Rugby, 20 listopada 2021 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-20] (pol.).
- 1 2 Pierwsze zwycięstwo w Championship [online], Polski Związek Rugby, 19 lutego 2023 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-19] (pol.).
- ↑ Formularz zawodów Niemcy – Polska, FIRA-AER, 20 listopada 2010 [zarchiwizowane 2016-03-05] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Belgia – Polska, FIRA-AER [zarchiwizowane 2016-03-05] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Holandia – Polska, FIRA-AER [zarchiwizowane 2016-03-05] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Czechy – Polska, FIRA-AER [zarchiwizowane 2016-03-05] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Polska – Ukraina, Rugby Europe, 24 września 2016 [zarchiwizowane 2016-09-26] (ang. • fr.).
- ↑ RET: Polska v Mołdawia 13:0 [online], Polski Związek Rugby, 18 listopada 2017 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-10] (pol.).
- ↑ Formularz zawodów Czechy – Polska [online], Rugby Europe, 29 września 2018 [zarchiwizowane z adresu 2018-09-30] (ang. • fr.).
- ↑ RET: Polska v Holandia 0:49 [online], Polski Związek Rugby, 17 listopada 2018 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-04] (pol.).
- ↑ RET: Portugalia v Polska 65:5 [online], Polski Związek Rugby, 16 lutego 2019 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-04] (pol.).
- ↑ RET: Polska v Szwajcaria 25:28 [online], Polski Związek Rugby, 23 marca 2019 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-04] (pol.).
- ↑ KNM XV: Polska v Węgry 43:3 [online], Polski Związek Rugby, 11 września 2021 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2021-09-14] (pol.).
- ↑ Ukraina v Polska 24:27 - Zmiany i zdjęcia [online], Polski Związek Rugby, 12 października 2021 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-12] (pol.).
- ↑ Formularz zawodów Ukraina – Polska [online], Rugby Europe, 9 października 2021 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-21] (ang.).
- ↑ Formularz zawodów Belgia – Polska [online], Rugby Europe, 20 marca 2022 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-21] (ang.).
- ↑ Rumuni za mocni dla walecznej Polski [online], Polski Związek Rugby, 4 lutego 2023 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-22] (pol.).
- ↑ Bolesna przegrana z Portugalią [online], Polski Związek Rugby, 11 lutego 2023 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-22] (pol.).
- ↑ Zacięta walka, Polacy ulegli Niemcom [online], Polski Związek Rugby, 6 marca 2023 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-26] (pol.).
- ↑ REC: Thriller w Amsterdamie! [online], Polski Związek Rugby, 19 lutego 2023 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-20] (pol.).
- ↑ Tomasz Skrzypczyński , Rugby - kontaktowy sport dla… rodzin [online], sportowefakty.wp.pl, 21 kwietnia 2017 [dostęp 2023-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2021-09-23] (pol.).
- ↑ Wojtek Piotrowicz… ↓, 5:05–5:20.
- ↑ Wojtek Piotrowicz… ↓, 7:43–8:18.
- ↑ Wojtek Piotrowicz… ↓, 18:30–18:58.
Bibliografia
- Polski Związek Rugby, Wojtek Piotrowicz - Lewandowski polskiego rugby - oko w oko z łącznikiem ataku reprezentacji Polski [wideo], 23 min 36 s, YouTube, 16 sierpnia 2022 [dostęp 2023-05-06] (pol.).