Wojciech Drelicharz
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1965

Doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

2001 – historia
Uniwersytet Jagielloński

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Wojciech Drelicharz (ur. 1965) – polski historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych, adiunkt w Zakładzie Nauk Pomocniczych Historii i Archiwistyki Instytutu Historii UJ, badacz dziejów polskiego średniowiecza.

Laureat IX Olimpiady Historycznej (1 miejsce)[1]. Absolwent studiów historycznych na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Uzyskane stopnie i tytuły naukowe: magister historii (czerwiec 1989 r., na podstawie pracy Studium źródłoznawcze "Rocznika Sędziwoja"); doktor nauk humanistycznych w zakresie historii (czerwiec 2001 r., na podstawie rozprawy Annalistyka małopolska XIII – XV w. Kierunki rozwoju i treści ideowe; promotor: prof. dr hab. J. Wyrozumski)[2].

Od października 1993 r. asystent w Zakładzie Nauk Pomocniczych Historii i Archiwistyki UJ, od lipca 2002 r. adiunkt w tymże Zakładzie[2].

Stypendia: Rządu Republiki Francuskiej (Paryż, kwiecień-czerwiec 1994 r.); Fundacji Nauki Polskiej (krajowe, 1995-1996); Fundacji Lanckorońskich (Rzym, maj-czerwiec 2004 oraz maj 2007 r.)[2].

Funkcje społeczne: prezes Krakowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Heraldycznego (od maja 2004); członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (od lipca 2009)[2].

Autor i współautor kilkudziesięciu herbów, flag i innych symboli samorządowych oraz kościelnych[2].

Zainteresowania badawcze: źródłoznawstwo, historiografia wieków średnich, heraldyka terytorialna, dzieje pisma łacińskiego, epigrafika staropolska[2].

W 2020 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].

Wybrane publikacje

  • Annalistyka małopolska XIII – XV wieku. Kierunki rozwoju wielkich roczników kompilowanych (2003)
  • Dawne i nowe herby Małopolski, współautorstwo (2005)
  • Wstęp do studium źródłoznawczego "Rocznika Sędziwoja" (1992) [w:] Studia Historyczne t. 35 (s. 291-306)
  • Treści ideowe "Rocznika Sędziwoja" (1992) [w:] Kwartalnik Historyczny t. 99 (s. 49-63)
  • Wiadomości genealogiczne i heraldyczne w annalistyce ziemi krakowskiej XIII – XV w. (1993) [w:] Biuletyn Polskiego Towarzystwa Heraldycznego nr 10 (s. 16-17)
  • Sędziwój z Czechla (1996) [w:] Polski Słownik Biograficzny t. 36/1, z. 150 (s. 394-399)
  • O nowym wydaniu Rocznika świętokrzyskiego (1999) [w:] Kwartalnik Historyczny t. 106, nr 2 (s. 57-72)
  • Pamięć i tradycja o mistrzu Wincentym w dziejopisarstwie polskim XIII-XV wieku (2009) [w:] Cistercium Mater Nostra t. 3 (s. 141-192)

Przypisy

  1. ↑ Stanisław Roszak: Olimpiada Historyczna 1974-2014. Historia i pamięć. Toruń: 2014, s. 298. ISBN 978-83-929107-8-7.
  2. 1 2 3 4 5 6 Instytut Historii UJ. jazon.hist.uj.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-14)].
  3. ↑ M.P. z 2021 r. poz. 80

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.