| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci |
ok. 1944 |
| Zawód |
Wojciech Dąbrowski (ur. 28 lutego 1876 w Piotrkowie, zm. ok. 1944)[1] – polski aktor i reżyser teatralny.
Kariera teatralna
Debiutował w 1895 r. w Piotrkowie w zespole Stanisława Sarnowskiego. Występował warszawskich teatrach: Ludowym (1903–1905), Bagatela (1907) i Małym (1910), w łódzkim Teatrze Popularnym (1911–1913), a także w wielu zespołach teatrów prowincjonalnych: Czesława Janowskiego (sez. 1898/1899), Edmunda Kupieckiego (sez. 1901/1902), Józefa Puchniewskiego (sez. 1905/1906), Marii Przybyłko-Potockiej (sez. 1907/1908) oraz w warszawskim teatrze ogródkowym: „Wodewil”. Od sez. 1923/24 związany stale z teatrami w Grodnie i w tym okresie również reżyserował. Wystąpił m.in. w rolach: Froscha (Zemsta nietoperza), Szafrańca (Gorąca krew), Remba (Damy i huzary), Filipa (Grube ryby), Artysty (Fircyk w zalotach), Michała (Popychadło), Horodniczego (Rewizor), Hetmana (Horsztyński), Franciszka Moora (Zbójcy), Jaśka (Zaczarowane koło) i Gustawa (Dziady).
Życie prywatne
Jego żoną była aktorka teatralna Kazimiera Leśniewska[2][3].
Przypisy
- ↑ Dabrowski Wojciech, Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765–1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 122.
- ↑ Kazimiera Leśniewska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2023-03-07].
- ↑ Leśniewska, Leśniowska Kazimiera, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 379.
Linki zewnętrzne
- Wojciech Dąbrowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2023-03-07].