Wizon morski
Neogale macrodon
(Prentis, 1903)
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Podrząd

psokształtne

Rodzina

łasicowate

Podrodzina

łasice

Rodzaj

Neogale

Gatunek

wizon morski

Synonimy
  • Lutreola macrodon Prentis, 1903
  • Mustela macrodon: Mass, 2007[1]
  • Lutreola vison antiquus Loomis, 1911[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Wizon morski[4] (Neogale macrodon) – gatunek wymarłego drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych (Mustelidae). Gatunek ten występował u wschodnich wybrzeży Ameryki Północnej w Massachusetts i Maine w Stanach Zjednoczonych oraz Nowym Brunszwiku i Nowej Fundlandii w Kanadzie[1][3].

Ssak ten został opisany po raz pierwszy przez Prentisa w 1903 roku jako Lutreola macrodon[5]. Przez dłuższy czas gatunek ten traktowany był jako podgatunek wizona amerykańskiego. W 2000 roku Mead i współpracownicy porównali N. macrodon z pięcioma podgatunkami N. vison, wykorzystując do badań czaszki, żuchwy, kość ramienną, promieniową, udową, piszczelową i inne elementy szkieletu, stwierdzając że N. macrodon była większa niż pokrewny gatunek[6]. Również badania uzębienia wykazały odrębność tego gatunku[7].

Niewiele wiadomo na temat ekologii wizona morskiego. Według słów okolicznych mieszkańców gatunek ten miał bardziej czerwone futro, puszysty ogon i grubsze ciało niż wizon amerykański[1]. W 1867 roku w Nowej Szkocji odnotowano okaz mierzący 82,6 cm długości[1]. Zamieszkiwał skaliste wybrzeża i przybrzeżne wyspy[8]. Najprawdopodobniej ssak ten wiódł nocny i samotniczy tryb życia, dużo czasu spędzając w morzu. Wizon morski żywił się ptakami, jajami ptaków, rybami oraz morskimi bezkręgowcami. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii EX (wymarły)[3]. Najprawdopodobniej ssak ten wyginął około 1860 roku. Główną przyczyną wyginięcia mogły być polowania związane z handlem futrami.

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Peter Mass: Neovison macrodon. Recently Extinct Animals. [dostęp 2010-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 grudnia 2007)]. (ang.).
  2. ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Neovison macrodon. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 10 stycznia 2009]
  3. 1 2 3 K. Helgen, S.T. Turvey, Neovison macrodon, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-07-20] (ang.).
  4. ↑ Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 161. ISBN 978-83-88147-15-9.
  5. ↑ D. W. Prentis. Description of an extinct mink from the shellheaps of the Maine coast. „Proceedings of the United States National Museum”. 26, s. 887-888, 1903.
  6. ↑ Jim I. Mead, Arthur E. Spiess, Kristin D. Sobolik. Skeleton of Extinct North American Sea Mink (Mustela macrodon). „Quaternary Research”. 53 (2), s. 247-262, Marzec 2000. University of Washington. DOI: 10.1006/qres.1999.2109.
  7. ↑ Rebecca A. Sealfon. Dental Divergence Supports Species Status of the Extinct Sea Mink (Carnivora: Mustelidae: Neovison macrodon). „Journal of Mammalogy”. 88 (2), s. 371-383, 2007. American Society of Mammologists. DOI: 10.1644/06-MMM-A-227R1.1.
  8. ↑ Sea Mink Mustela macrodon. Species at Risk Public Registry. [dostęp 2010-01-10]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.