Witold Józef Ciechomski
major kawalerii major kawalerii
Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1888
Pyszkowo

Data i miejsce śmierci

14 lipca 1921
Suwałki

Przebieg służby
Lata służby

do 1921

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

2 pułk ułanów

Stanowiska

dowódca dywizjonu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny IV klasy (Imperium Rosyjskie)
Grób Witolda Ciechomskiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Witold Józef Ciechomski (ur. 16 kwietnia 1888 w Pyszkowie, zm. 14 lipca 1921 w Suwałkach) – major kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 16 kwietnia 1888 w Pyszkowie, w ówczesnym powiecie włocławskim guberni warszawskiej, w rodzinie Henryka (1855–1936) i Marii z Rutkowskich (1861–1925)[1][2].

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach armii rosyjskiej jako chorąży rezerwy, a następnie porucznik[3]. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Ułanów Lejbgwardii Cesarzowej Aleksandry Fiodorowny[3].

Służył w I Korpusie Polskim w Rosji, jako dowódca 2. szwadronu w 2 Pułku Ułanów. We wspomnieniach Kossaka, występuje on jako jeden z dwóch oficerów gotowych walczyć z wojskiem niemieckim zamiast złożyć broń, zgodnie z politycznymi ustaleniami. Od 4 listopada 1918 służył w Wojsku Polskim[4]. Prowadził zaciąg do swojego szwadronu w Łowiczu. Walczył w wojnie polsko- bolszewickiej. Został ranny 5 lipca 1919 podczas natarcia na miejscowość Ozierna. 15 lipca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w kawalerii, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[5]. Wyróżnił się jako dowódca dywizjonu 14 października 1920 w bitwie pod Rudnią Baranowską[4].

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku jako oficer zawodowy i kontynuował służbę w 2 pułku ułanów[6]. Zmarł 14 lipca 1921 w Suwałkach, w następstwie odniesionych ran. W środę 20 lipca 1920 został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[1][7][8][9]. Epitafium wspólne z matką w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Lubieniu Kujawskim.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 Cmentarz Stare Powązki: WITOLD CIECHOMSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2022-11-27].
  2. ↑ Witold Ciechomski z Ciechomic h. Wąż [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-08-31].
  3. 1 2 3 4 Памяти героев Великой войны 1914–1918 : Поиск героев войны : Цехомский Витольд-Юзеф. Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej Zarząd ds. utrwalenia pamięci poległych w obronie Ojczyzny. [dostęp 2022-11-27]. (ros.).
  4. 1 2 3 Kolekcja ↓, s. 1.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 28 lipca 1920, s. 646.
  6. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 244.
  7. ↑ Nekrologi. „Kurjer Warszawski”. 195, s. 9, 10, 1921-07-17. Warszawa..
  8. ↑ Nekrolog. „Kurjer Warszawski”. 196 wyd. wieczorne, s. 6, 1921-07-18. Warszawa..
  9. ↑ Nekrolog. „Kurjer Warszawski”. 197 wyd. wieczorne, s. 9, 1921-07-19. Warszawa..
  10. ↑ Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 408.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 16 lipca 1921, s. 1147.
  12. ↑ Herkner 1929 ↓, s. 39.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.